တေကာင္ျကြက္ ႏွစ္မ်က္ႏွာ(1)

တေကာင္ႂကြက္၊ႏွစ္မ်က္ႏွာ(1)
*************************

          ေဇာ္ထြန္းႏိုင္ဆိုတဲ့က်ေနာ္ကအခုတစ္
ေကာင္ႂကြက္ျဖစ္ေနၿပီ။ငယ္ငယ္ကတည္းကအေမဆုံးတယ္။ေက်ာင္းၿပီးေတာ့အေဖဆုံးပါးသြားျပန္တယ္။လူ႔ေလာကအလယ္မွာတစ္
ေယာက္တည္းက်န္ေနတယ္။ပ်င္းရိစရာအ
ရမ္းေကာင္းတယ္။ဒါေတာင္မွအေဖကေနစ
ရာအခန္းေလးတခန္းေပးထားခဲ့ၿပီးပညာ
ေလးတတ္ေအာင္ေက်ာင္းထားေပးခဲ့လို႔ပါ။တကယ္တမ္း
တစ္ေယာက္တည္းသမားဆိုတာကအကြပ္မရွိတဲ့ၾကမ္း ပရမ္းဗတာ လို႔ေျပာေပမယ့္က်ေနာ္
အဲဒီလိုမေနခဲ့ဘူး။ဘာလို႔မေနတာလဲေမးရင္
က်ေနာ္မိမဆုံးမ ဖမဆုံးမလို႔အေျပာမခံႏိုင္တာ။တကယ္စဥ္း
စားၾကည့္ရင္မိဘမရွိေတာ့တဲ့က်ေနာ္ကိုအဲဒီလိုေျပာရင္မွန္ေနတာေလ။ဆုံးမေပးမယ့္မိဘမွမရွိေတာ့တာ။က်ေနာ္သာဆုိးသြမ္းေနရင္က်
ေနာ့္ဘဝကအခ်ဳပ္ထဲေရာက္ရင္လည္းလာ
ထုတ္ေပးမယ့္သူကမရွိဘူးေလ။အခုေတာ့က်
ေနာ္ေလတမလြန္ဘဝေရာက္ေနတဲ့မိဘေတြ
စိတ္မပူေစရဖို႔ဘဝကိုရိုးရိုးသားသားႀကိဳးစား
ၿပီးရပ္တည္တယ္။အေဖအေမတို႔ဆုံးမခဲ့တဲ့
ရိုးသားမႈ့႔ဂုဏ္ကတသက္စားမကုန္ဆိုတာကို
လက္ေတြ႕ၾကဳံရေတာ့တယ္။က်ေနာ္မွာေန
ထိုင္ဖို႔အိမ္ရွိတယ္။အဲဒီအတြက္စိတ္မပူရဘူး၊
ဒါေပမယ့္ေငြမရွိဘူး။ကုမၸဏီတစ္ခုမွာအလုပ္ဝင္ရင္းကခင္ခင္ၿငိမ္းဆိုတဲ့မိန္းကေလးႏွင့္
ေတြ႕ၾကတယ္။ခင္ခင္ၿငိမ္းကလည္းနယ္ကပဲအေဆာင္မွာေနရင္းအလုပ္လာလုပ္တာပါ။
တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ေဖးမကူညီၾက
ရင္းနီးစပ္လာခဲ့တယ္။ကုမၸဏီကCEOက
လည္းသေဘာက်တယ္။ရိုးသားတဲ့အျပင္
လုပ္ငန္းစီစဥ္တာေကာင္းမြန္တဲ့အတြက္သူ
ေဌးကလည္းခ်စ္တယ္။အစကေတာ့ က်ေနာ္ခင္
ခင္ၿငိမ္းအေပၚ ရိုးရိုးသားသားပဲခင္တယ္။စ
ေနာက္တာေတာ့ရွိတယ္။ခင္ၿငိမ္းလဲဒီလိုပဲေနမွာပါ။ဒါေပမယ့္ခင္ၿငိမ္းကက်ေနာ့္အတြက္ဆိုရင္ေစတနာပိုပါတယ္။ေယာက္က်ားေလးကတစ္ေယာက္တည္းဘဝဆိုေတာ့ေကာင္းေကာင္းခ်က္မစားႏိုင္ျဖစ္သလိုပဲခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္တတ္တာ။သူကေတာ့သူ႔ဘာသာခ်က္ျပဳတ္စားတတ္တဲ့အတြက္အျမဲပဲက်ေနာ့္အတြက္ဟင္းပိုထည့္ခဲ့တယ္။

"ခင္ၿငိမ္း  ဘာခ်က္လာသလဲ"
"ကိုေဇာ္ ကေရာဘာခ်က္လာသလဲ"
"ၾကက္ဥေၾကာ္ပဲ"
"ထင္သားပဲ"
"အင္းေလ ငါလဲဒါပဲခ်က္တတ္တယ္"
"လာပါ ခင္ၿငိမ္းမွာစုံတယ္၊ခင္ၿငိမ္းအပိုခ်က္လာတယ္"
"ေဟ့ခင္ၿငိမ္း  နင္ကကိုေဇာ့္အတြက္ပဲခ်က္လာသလား၊ငါတို႔အတြက္မပါဘူးလား"
CEOကလွမ္းစတယ္။
"အာ ဆရာကလည္း ဆရာမွာကအစစအရာရာျပည့္စုံတယ္။သမီး
ဟင္းဆရာဘယ္စားမလဲ"
"နင္ကမေကြ်းခ်င္ရင္ဒီလိုပဲ"
"မဟုတ္ပါဘူးဆရာရယ္၊ဆရာစားခ်င္တာေျပာခင္ၿငိမ္းေသခ်ာခ်က္လာပါ့မယ္"
"ဟားးးဟားးစတာပါခင္ၿငိမ္းရာ၊ကိုေဇာ္ကိုပဲ
ေသခ်ာခ်က္ေကြ်းလိုက္ပါ။ဒီေကာင္ဟင္းၾကည့္လိုက္ရင္ၾကက္ဥေၾကာ္ပဲ"
"ဟုတ္တယ္ဆရာေရ"
"ကိုေဇာ္ မင္းငါ့ဆီကဟင္းလာယူ၊မင္းအမလဲ
မင္းအတြက္ပိုထည့္ေပးလိုက္တယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါဆရာ"
"ခင္ၿငိမ္း  နင္ေႏွာ္ငါမေျပာမရွိနဲ႔၊ကိုေဇာ္ကငါ
ေတြ႕ဖူးတဲဝန္ထမ္းထဲမွာ ေတာ္တဲ့လူထဲပါတယ္"
"ဆရာကလည္းေျမႇာက္ေနျပန္ၿပီ"
"တကယ္ေျပာတာ ၊ဥကၠဌကလည္းမင္းကို
ေမၽွာ့္လင့္ခ်က္ထားတယ္ကြ"
"ဆရာရယ္ က်ေတာ္ကဘာေကာင္မွမဟုတ္ပါဘူး"
"မဟုတ္ဘူးကိုေဇာ္ မင္းကရိုးသားတယ္ထက္ျမက္တယ္၊ငါတို႔ကုမၸဏီအတြက္အားကိုးရတယ္"
"ေက်းဇူးပါဆရာေရ"
က်ေနာ္ CEOဆီက ဟင္းသြားယူတယ္။သူကလည္းပိုပိုသာသာထည့္ေပးတယ္။က်ေနာ္ခင္ၿငိမ္းဆီျပန္လာၿပီး
"ခင္ၿငိမ္းစားေတာ့မလား"
"စားမယ္ေလကိုေဇာ္"
"အင္းစားေလ"
ထမင္းဘူးေတြကိုဖြင့္လိုက္တယ္။ခင္ၿငိမ္းက
သူ႔ထမင္းခ်ိဳင့္ထဲကဟင္းကိုက်ေနာ့္ကိုအရင္
ဦးခ် ၿပီး
"ေရာ့ကိုေဇာ္စားေလ"
"စားပါ့မယ္ ခင္ၿငိမ္း၊ခင္ၿငိမ္းလဲစားေလ"
"ဟုတ္ကိုေဇာ္"
ခင္ၿငိမ္းဟာက်ေနာ့္အေပၚမွာအကိုႀကီးတစ္
ေယာက္လိုတြယ္တာတယ္။က်ေနာ္လည္း
ညီမတစ္ေယာက္လိုခင္တယ္။ဒီေလာက္ပဲ
လားဆိုေတာ့လည္းမဟုတ္ဘူး၊သေဘာလည္း
က်ပါတယ္။ခင္ေလးရုပ္က အလွႀကီးေတာ့မဟုတ္
ေပမယ့္ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ကမဆိုးဘူး။
ခ်စ္စရာေကာင္းပါတယ္။အနီးကပ္ျမင္ရတဲ့
က်ေနာ္တစ္ခါတေလလည္း ခင္ၿငိမ္းကိုႀကိဳက္ရင္မဆိုးဘူးလို႔ေတြးမိတယ္။
ခင္ေလးဆီကရတဲ့ကိုယ္သင္းနံ႔ေလးေတြ
ေၾကာင့္တစ္ခါတစ္ခါလည္းရင္ခုန္တယ္။
ကုမၸဏီကအႀကိဳအပို႔ရွိတဲ့အတြက္ ကားႏွင့္အတူျပန္ရတယ္။အဲဒီအခါက်ေတာ့လည္းခင္ၿငိမ္းႏွင့္က်ေနာ္ကပ္ၿပီးထိုင္ေလ့ရွိ
တယ္။ႏူးညံ့တဲ့သူ႔ေပါင္လုံးအထိအေတြ႕
ေၾကာင့္တစ္ခါတစ္ခါလည္း ငပဲကေတာင္တယ္။တေျဖးေျဖးႏွင့္ခင္ၿငိမ္းကို
က်ေနာ္ၿကိဳက္လာတယ္။ခင္ၿငိမ္းလဲရိပ္မိလာ
တယ္။
          တေန႔ေတာ့က်ေနာ္ေနမေကာင္းေတာ့ရုံး
ကိုခြင့္တိုင္လိုက္တယ္။ျဖစ္တဲ့ေရာဂါကဆီး
နည္းတာကစတာပဲ။ဆီးတစက္ထြက္ဖို႔မ်က္
ရည္က်ေလာက္ေအာင္ခံစားေနရတယ္။အိမ္
သာထဲထိုင္ၿပီး ညည္းရသလို ထလာရင္လည္းေတာ္ေတာ္ခံစားရတာ။ဘယ္လိုမွအျပင္မထြက္ႏိုင္ဘူး။တညလုံးအိပ္ေရး
ပ်က္။လူလဲႏုံးခ်ိၿပီးဖ်ားေနၿပီ။ေရအမ်ားႀကီးေသာက္ေပမယ့္ဆီးကမသြားဘူးေလ။
ရုံးကလည္းစိတ္ပူၾက
တာေပါ့။တကိုယ္တည္းေဆးခန္းဘယ္လိုသြားမလဲဆိုၿပီးေတာ့ေလ။ညေနေရာက္ေတာ့ကားရုံးကားႏွင့္ခင္ၿငိမ္းေရာက္လာတယ္

 "ကိုေဇာ္ ကိုေဇာ္"
အခန္းတံခါးေခါက္သံႏွင့္အတူခင္ၿငိမ္းအသံ
ၾကားလိုက္ရတယ္။က်ေနာ္အိပ္ရာကထၿပီး
အားတင္းၿပီး
တံ ခါးဖြင့္ေပးၿပီး  ထိုင္ခုံေပၚထိုင္လိုက္တယ္
"ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲကိုေဇာ္"
"အင္းဆီးလမ္းေၾကာင္းဘာျဖစ္လဲမသိပါဘူး
ခင္ၿငိမ္းရယ္"
"အမ္  "
ခင္ၿငိမ္းရွက္သြားတယ္။
"ကိုေဇာ္ေဆးခန္းျပရေအာင္"
"အင္း  "
"အဝတ္အစားလဲလိုက္ကိုေဇာ္"
"အင္း  "
က်ေနာ္ထိုင္ရာကထၿပီးလမ္းေလ်ာက္မယ္
လုပ္ေတာ့နည္းနည္းယိုင္သြားတယ္။
"အို႔ ကိုေဇာ္"
ခင္ၿငိမ္းက်ေနာ့္ကိုလွမ္းဖက္လိုက္ၿပီးထိန္း
တယ္။က်ေနာ္လည္းခင္ေလးပုခုံးလွမ္းဆြဲ
လိုက္ၿပီး
"ရတယ္ ခင္ၿငိမ္းရၿပီ"
"မရဘူးျပန္ထိုင္၊ခင္ၿငိမ္းယူေပးမယ္"
ခင္ၿငိမ္းကက်ေနာ့္ကိုထိုင္ခုံေပၚျပန္ထိုင္ခိုင္း
ကာအဝတ္ဗီဒိုကိုသြားဖြင့္ၿပီး ပုဆိုးနဲ႔အက်ႌယူလာတယ္။က်ေနာ္လည္းလည္းခင္ေလးဆီကယူကာ အက်ႌအရင္လဲလွယ္
လိုက္ၿပီးမတ္တပ္ရပ္ဖို႔ထိုင္ခုဲလက္ရမ္းကိုအားယူကာ ထတယ္ ခင္ေလးက လာထိန္းတယ္။ပုဆိုးကိုေခါင္းကပဲစြပ္ခ်ကာ
ေအာက္ကပုဆိုးကိုခြ်တ္ခ်တယ္။ခင္ေလးတ
ဖက္လွည့္ေနတယ္။
"ခင္ၿငိမ္းတစ္ခုလိုေသးတယ္"
"ဘာလဲကိုေဇာ္"
"အတြင္းခံ"
"အင္းးအင္းဟုတ္"
ခင္ၿငိမ္းရွက္ရွက္ႏွင့္က်ေတာ့္အတြင္းခံ
ေဘာင္းဘီသြားယူလာၿပီး

"ရၿပီကိုေဇာ္"
က်ေနာ္ခင္ၿငိမ္းမ်က္ႏွာၾကည့္ေတာ့
မ်က္ႏွာေလးနီရဲေနတာပဲဗ်ာ။ခ်စ္သူေတာင္မထားဖူးတဲ့ခင္ေလးက်ေနာ့္အတြင္းခံေဘာင္းဘီကိုအပ်ိဳေလးတန္မဲ့ယူေပးရရွာတယ္ေလ။
က်ေနာ္ခင္ၿငိမ္းဆီကအတြင္းခံေဘာင္းဘီယူ
ၿပီးထိုင္ခုံေပၚျပန္ထိုင္ကာေျခေထာက္ကစြပ္
တယ္။ဒူးေက်ာ္သြားမွျပန္ရပ္ရျပန္တယ္။
ခင္ၿငိမ္းလည္းျပန္ထိန္းရတယ္။က်ေနာ္ပုဆိုးကိုျပန္ေျဖၿပီးပုဆိုးစကိုပါးစပ္ႏွင့္ကိုက္
ကာေဘာင္းဘီဆြဲတင္ရတယ္။ၿပီးေတာ့
ပုဆိုးျပန္ဝတ္ၿပီး

"ရၿပီခင္ၿငိမ္း"
"လာ သြားမယ္ကိုေဇာ္"
ခင္ၿငိမ္းကက်ေနာ္ကိုတြဲၿပီးအိမ္ေပၚကေနဆင္းရတယ္။
ေလွကားေရာက္ေတာ့ခင္ၿငိမ္းပုခုံးကိုဖက္ၿပီး
ေအာက္ကိုဆင္းရတယ္။အျပင္ေရာက္ေတာ့
ခင္ၿငိမ္းကားမားကိုလွမ္းေခၚတယ္။
ကားသမားကက်ေနာ့္ကိုတြဲေခၚၿပီးကားေပၚ
ထိုင္ခိုင္းကာ
ကားႏွင့္ေဆးခန္းသြားလိုက္ရတယ္။
ေဆးခန္းေရာက္ေတာ့လူေတြကမ်ားေနတယ္

"ဦးေလး  ျပန္ခ်င္ရင္ျပန္ေတာ့"
"ခင္ၿငိမ္းကဘယ္လိုျပန္မလဲ"
"သမီးကိုေဇာ္ကို႔ Taxiႏွင့္လိုက္ပို႔ၿပီးျပန္မယ္"
"ေအးသမီး  ငါေဆးခန္းျပၿပီးတဲ့အထိေစာင့္ရင္ေနာက္တေနရာသြားဖို႔ေနာက္က်မွာစိုးလို႔ေႏွာ္"
"ရတယ္ဦးေလးျပန္ျပန္"

ခင္ၿငိမ္း    ကိုေဇာ့္ကိုၾကည့္ၿပီးသနားမိတယ္။
ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္မယ့္သူမရွိဘဲေနမေကာင္း
ျဖစ္ေနတာ။အျပင္လဲမထြက္ႏိုင္ေတာ့ဘယ္လိုစားေသာက္ေနမလဲစိုးရိမ္လာတယ္။အခု
လည္းၾကည့္ေလလူတြဲၿပီးမွထႏိုင္ထႏိုင္တာ။
ကိုေဇာ္ကိုတြဲရင္ကိုေဇာ္ကလွမ္းဖက္ထားရင္
ခင္ျင္မ္းရင္ေတြခုန္ေနတာ။ကိုေဇာ္ကိုသနား
စိတ္ေတြဝင္မိေနတယ္။
ေဆးခန္းမွာတစ္နာရီေလာက္ေစာင့္ၿပီးမွအထဲဝင္ရတယ္။ခင္ၿငိမ္းအထဲထိဝင္ကာကိုေဇာ္ကိုလိုက္ပို႔တယ္။ကုတင္ေပၚမွာကိုေဇာ္ကိုလွဲခိုင္း
ထားလိုက္တယ္။

"ကဲ ခင္မ်ားေယာက္်ားဘာျဖစ္လာတာ"
"ရွင္  "
ဆရာဝန္က
 "ဘာျဖစ္လာသလဲေမးတာပါ"
"ဟို ဟို "
"ေဟာ ဗ်ာ ကိုယ့္ေယာက်္ားဘာျဖစ္မွန္းမသိတာလား"
"ဆရာ သူက က်ေနာ့မိန္းမမဟုတ္ဘူး၊က်ေနာ့
ညီမေလးပါ"
"ေဆာရီးေဆာရီး၊ဘာျဖစ္တာလဲ"
"ဆီးသြားမရလို႔ပါ"
"အင္းဆီးသြားတိုင္းလိင္တံတေလ်ာက္ ေအာင့္ေနတာေပါ့"
"ဟုတ္တယ္ဆရာ"
"အင္း   ေဆးေပးလိုက္မယ္။ဆီးလမ္းေၾကာင္းပိုးဝင္တယ္ထင္တယ္။ဒါမွမဟုတ္ရင္ေက်ာက္ကပ္
ေၾကာင့္လားမသိဘူး၊ဆီးစစ္ရမယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ဆရာ"
"ခင္မ်ားၾကည့္ရတာအရမ္းပင္ပန္းေနတာ
ျဖစ္တာၾကာၿပီလား"
"မေန႔ကစျဖစ္တာ"
"အင္းအခုဖ်ားေနတာပဲ"
"ဟုတ္ကဲ့ဆရာ"
"အခုဆီးေဆးေပးမယ္၊ေသာက္လိုက္ ၊ၿပီးရင္ဆီးနမူနာယူရမယ္။ဟိုဘက္မွာtoilet
ရွိတယ္။အဲဒါေပးၿပီးရင္သြားလို႔ရၿပီ"
"ဟုတ္ကဲ့ဆရာ"

ဆီးမသြားႏိုင္ပါဘူးဆိုတဲ့လူကိုဆီးစစ္ခိုင္းေနတယ္။ဒုကၡပါပဲ"
ဆရာဝန္ေပးတဲ့ေဆးယူၿပီးေသာက္တယ္။
ၿပီးမွအျပင္ကိုထြက္ၿပီးခနေနတယ္။ဆယ့္ငါး
မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ဆီးသြားခ်င္လာၿပီ။
ဘယ္လိုသြားမလဲဗ်ာ

"ကိုေဇာ္ ဆီးသြားခ်င္ရင္ေျပာေႏွာ္"
"သြားခ်င္ေနၿပီ ခင္ၿငိမ္းကိုအားနာလို႔"
"ရတယ္ကိုေဇာ္က်န္းမာေရးကအဓိကပဲေလ"
"အင္းလိုက္ပို႔ေပး"

ခင္ၿငိမ္းကိုတြဲၿပီးလိုက္ပို႔ခိုင္းရတယ္။ျပသနာကအဲဒီမွာစေတြ႕ၿပီေလနံရံမွာရွိတဲ့လက္ကိုင္တန္းကိုလွမ္းကိုင္လိုက္ၿပီး

"ခင္ၿငိမ္း ဗူးေပး"
ခင္ၿငိမ္းဆီးနမူနာယူမယ့္ဗူးေပးတယ္။တဖက္ကတန္းကိုင္ၿပီးပုဆိုးကိုမတင္တယ္ဗူးထဲဆီးသြားမယ္လုပ္ေတာ့အဆင္မေျပ

"ကိုေဇာ္ရလား"
အျပင္ကေနၿပီးခင္ၿငိမ္းေမးတယ္
"သြားလို႔မရဘူး"
"ခင္ၿငိမ္းဘာလုပ္ေပးရမလဲ"
".........."
ဘယ္လိုေျပာရမလဲဗ်ာ
"ခင္ၿငိမ္းဝင္ခဲ့မယ္"
"အဆင္မေျပဘူးမလား"
"ဟုတ္တယ္"
"ခင္ၿငိမ္းဘယ္လိုလုပ္ေပးရမလဲ"
"ဗူးထဲထည့္မရတာခင္ၿငိမ္း"
"အင္း  "
ခင္ၿငိမ္းလဲရွက္သြားတယ္။ရွက္ရွက္ႏွင့္ပဲခင္
ၿငိမ္းေျပာရေတာ့တယ္။
"ဘယ္လိုလုပ္ေပးရမလဲကိုေဇာ္ခင္ၿငိမ္း
လုပ္ေပးမယ္"
"အားနာတယ္ ခင္ၿငိမ္းရယ္၊တန္းမကိုင္ရင္လဲမွာ၊ကိုင္ေတာ့လဲဗူးႏွင့္ေတ့မရဘူး၊ေတ့ၿပီးသြားမွရမွာ
"အင္းအင္း ခင္ၿငိမ္းလုပ္ေပးပါ့မယ့္"

ခင္ၿငိမ္းကိုေဇာ့္ေနာက္ကေနဖက္ၿပီးဗူးကိုတ
ဖက္ကကိုင္ကာကိုေဇာ္ပစၥည္းကိုစမ္းလိုက္
တယ္။လက္ကလည္းတုန္တုန္ယင္ယင္ျဖစ္ေနတယ္။ကိုင္လိုက္ေတာ့ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးစမ္းၿပီးဗူးေလးအဝကိုေတ့တယ္

"တည့္တည့္မက်ဘူး"
"ဒုကၡပါပဲ"ခင္ၿငိမ္းစိတ္ထဲေတြးရင္း
ေနာက္ေတာ့မထူးဘူးဆိုၿပီးကိုေဇာ့္ေရွ႕သြား
ကာအေသအခ်ာကိုင္ၿပီးေတ့ေပးလိုက္ရတယ္။
အရြယ္ေရာက္ၿပီးသားေယာက္က်ားေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕လီးကိုခင္ၿငိမ္းအခုမွျမင္ဖူးတာ။
ခေလးေတြႏွင့္ယွဥ္ရင္ေတာ္ေတာ္ႀကီးတယ္လို႔ေတြးမိၿပီးစိတ္ထဲရွက္သလိုႀကီးျဖစ္သြားမိ
တယ္၊ျမင္ဖူးရုံမကအပ်ိဳေလးတန္မဲ့လီးကို
ကိုင္ၿပီးဗူးထဲေတ့ေပးရေသးတယ္။
က်ေနာ္လည္းလီးကိုခင္ေလးကိုင္ေတာ့တစ္
မ်ိဳးခံစားလိုက္ရတယ္။လူေရာလီးေရာေန
မေကာင္းလို႔သာလီးကမေတာင္တယ္။မဟုတ္လို႔ကေတာ့ခင္ၿငိမ္းရဲ႕ႏုးညံ့တဲ့လက္ထဲလီးက
ေႁမြေဟာက္တေကာင္လိုျဖစ္ေနမွာပါ။ဆီးနည္းနည္းသြားလိုက္တယ္။

"ရၿပီခင္ၿငိမ္း"
"ဟုတ္ကဲ့ "
ံခင္ၿငိမ္းေလသံတမ်ိဳးျဖစ္ေနမွန္းသိတယ္။
က်ေနာ္လည္းဆီးနည္းနည္းသြားတယ္။

"ရၿပီခင္ၿငိမ္းၿပီးၿပီ"
"ဟုတ္ကိုေဇာ္"
ခင္ၿငိမ္းက်ေနာ့္ကိုတြဲၿပီးအျပင္ျပန္ထြက္တယ္။အိမ္သာခန္းကတြဲၿပီးထြက္လာေတာ့ေဆး
ခန္းရွိလူေတြၾကည့္ေနၾကတယ္၊ခင္ၿငိမ္းေတာ့ေခါင္းငုံလ်က္ပဲ။ထိုင္ခုံေပၚမွာက်ေနာ့္ကိုခ်
ထားၿပီးဆီးဗူးသြားေပးကာ။အျပင္ဖက္မွာ
ကားထြက္ငွားတယ္။ၿပီးေတာ့က်ေနာ့္ဆီျပန္လာကာက်ေနာ့္ကိုတြဲၿပီးကားဆီျပန္သြားကာအိမ္ျပနခဲ့ၾကေတာ့တယ္။အိမ္ေရာက္ေတာ့က်ေနာ္ဆီးသြားလိုက္ရတဲ့တြက္အဖ်ားသက္သာလာတယ္

"ကိုေဇာ္ သက္သာရဲ႕လား"
"အင္းသက္သာတယ္"
"ဘာစားမလဲကိုေဇာ္..ခင္ၿငိမ္းလုပ္ေပးမယ္"
"ရတယ္ခင္ၿငိမ္း"
"ေဆးေသာက္ဖို႔တစ္ခုခုစားရမယ္ေလ"
"အင္း"
က်ေနာ့္အေပၚ ၾကင္ၾကင္နာနာလုပ္ေပးေနတဲ့
ခင္ေလးကိုၾကည့္ၿပီးက်ေနာ္ခ်စ္မိသြားၿပီေလ
"ခင္ၿငိမ္း"
"ရွင္"
"ခင္ၿငိမ္းကိုက်ေနာ္ခ်စ္တယ္"
"ရွင္ ကိုေဇာ္'"
"ခင္ၿငိမ္းကိုလက္ထပ္ပါရေစ"
"ကိုေဇာ္ရယ္"
"ခင္ၿငိမ္းေရာကိုေဇာ့္ကိုခ်စ္တယ္မလား"
"အာ...ကိုေဇာ္ကလည္း"
ခင္ၿငိမ္းသူ႔လက္ေတြကိုသာငုံၾကည့္ေနတယ္
က်ေနာ္ခင္ၿငိမ္းကိုလွမ္းဖက္လိုက္ၿပီးနဖူးကို
နမ္းလိုက္တယ္
"ဟြန္႔  လူနာေႏွာ္"
"လူကသာနာတာပါခ်စ္တာႏွင္မဆိုင္ဘူးေလ၊
ခ်စ္တယ္မလားခင္ၿငိမ္း"
"အင္း ခ်စ္ပါသတဲ့ရွင္"
က်ေနာ္ခင္ၿငိမ္းပါးျပင္ကိုေနရာအႏွ႔ံနမ္းလိုက္ေတာ့တယ္။
"ဟြန္း အရမ္းကဲတယ္"
"ခ်စ္လို႔ကဲတာပါ"
"ခစ္  ခစ္  ခစ္"
"ခင္ၿငိမ္း  ဒီေန႔မျပန္နဲ႔ေတာ့"
"အမ္ ဘယ္လိုျဖစ္မလဲ"
"ေမာင့္ကိုပစ္ထားမွာလားခင္ၿငိမ္း"
"ေမာင္တဲ့လားရွင္"
"ေမာင္လို႔ပဲေခၚပါအဲဒီအသံေလးၾကားခ်င္လို႔"
"ဟင္းေႏွာ္တကယ္ဆို ကိုကိုလို႔ပဲေခၚရမွာ"
"ေမာင္ကအငယ္လုပ္ခ်င္လို႔ပါ"
"သြား လူလည္ႀကီး"
"ေခၚေလေမာင္လို႔"
"အင္းပါေမာင္ရယ္ ခင္ၿငိမ္းေမာင့္အတြက္စားစရာစီစဥ္လိုက္ဦး
မယ္"
ခင္ၿငိမ္းထၿပီးစားစရာစီစဥ္ေပးတယ္။သူစီစဥ္ေပးတဲ့စားစရာကိုက်ေနာ္ကခြံ႕ေကြ်းခိုင္းတယ္
"ေမာင္ကတကယ္ကေလးေလးလုပ္ခ်င္
တာေပါ့"
"အင္းေလ လက္ထပ္ၿပီးကေလးမယူခင္ထိေမာင္က
ခေလးပဲ"
"ဟြန္း  သိပ္ဆိုးတဲ့ေမာင္"

အဲဒီေန႔ကခင္ေလးအေဆာင္မျပန္ပဲက်ေနာ္ဆီမွာပဲအိပ္လိုက္တယ္။ယူနီေဖာင္းခြ်တ္ၿပီးက်ေနာ့္အဝတ္အစားေတြလဲဝတ္ၿပီးေနတယ္။
က်ေနာ္ကေတာ့ဂိေနတဲ့အတြက္ဘာမွမလုပ္ျဖစ္ေပမယ့္ခင္ေလးကိုက်ေနာ့္ရင္ခြင္မွာပဲထား
ကာအတူအိပ္လိုက္တယ္။အေျဖရၿပီးအတူအိပ္ေနရေပမယ့္လူေနမေကာင္းလီးေနမေကာင္းတဲ့အတြက္က်ေနာ္ၿငိမ္ေနရတာပါပဲေလ။
ေနာက္န႔မနက္ခင္ၿငိမ္းရုံးျပန္တက္တယ္။ရုံး
ကျပန္ရင္က်ေနာ့္ဆီပဲလာတယ္။သူအေဆာင္
ျပန္သြားတယ္။ေနာက္ရက္ရုံးပိတ္ရက္ရေတာ့
က်ေနာ္နားရတယ္။ေရာဂါကေပ်ာက္ၿပီ။ဒါေပ
မယ့္ရုံးကနားခိုင္းလို႔ရုံးမတက္ျဖစ္ဘူး။လူက
ေရာဂါေပ်ာက္ေပမယ့္တစ္ခုကေရာဂါတစ္ခု
ကပိုလာတယ္။ဘာလဲဆိုေတာ့ၾကင္နာယုယ
ျခင္းခံခ်င္တဲ့ေရာဂါ။တစ္ေယာက္တည္းေနၿပီး
မွခင္ၿငိမ္းရဲ႕အၾကင္နာအယုယေၾကာင့္ျဖစ္လာ
တဲ့ေရာဂါ။ခင္ၿငိမ္းကိုအရမ္းေတြ႕ခ်င္တယ္။
ခင္ၿငိမ္းဆီကိုဖုန္းဆက္လိုက္တယ္
"ခင္ၿငိမ္း"
"ေျပာေလ ကိုေဇာ္"
"အာ ဘာကိုေဇာ္လဲ၊ေမာင္လို႔ေခၚေလ"
"အာ ကိုေဇာ္ကလည္းလူေတြရွိတယ္"
"လက္ထပ္မယ့္လူေတြပဲကြာ ၊လူေတြသိေလ
ပိုေကာင္းေလေပါ့"
"ခစ္  ခစ္  ခစ္"
"အရမ္းပိုတယ္ေႏွာ္"
"မပိုပါဘူးခင္ၿငိမ္းရယ္ေမာင္လြမ္းလို႔"
"ေတာ္ၿပီကြာအလုပ္ေတြရွိေသးတယ္"
"ခင္ၿငိမ္းေႏွာ္ေမာင္ ေနေကာင္းလားေတာင္မေမးဘူး"
"ေနေကာင္းသြားၿပီပဲကို"
"မေကာင္းေသးဘူး ျပန္ျဖစ္ေနၿပီ"
"ဟယ္တကယ္လား"
"လိမ္စရာလားခင္ၿငိမ္းရာ"
"အင္းအဲဒါဆိုခင္ၿငိမ္းရုံးဆင္းရင္လာခဲ့မယ္"
"အင္းေမာင္ေမၽွာ္ေနမွာ"
ခင္ၿငိမ္းကိုလိမ္ေခၚလိုက္တယ္။ခင္ၿငိမ္း ညေန
ေရာက္ေတာ့ခင္ၿငိမ္းေရာက္လာတယ္။
တံခါးထဖြင့္ေပးၿပီးခင္ေလးကိုအိပ္ခန္းထဲေခၚ
ခဲ့တယ္
"ေမာင္အျပင္မွာထိုင္မယ္ေလ"
"ေမာင္မထိုင္ခ်င္ဘူးကြာ၊ထိုင္ေနရာ
တာေညာင္းလာၿပီ"
"အင္းပါေမာင္"
ခင္ၿငိမ္းကိုကုတင္ေပၚထိုင္ခိုင္းၿပီးေတာ့
ခင္ၿငိမ္းကိုဖက္ကာနမ္းလိုက္တယ္။
"ေနမေကာင္းဘူးဆို"
"ခင္ၿငိမ္းနဲ႔ေတြ႕ေတာ့ေပ်ာက္ၿပီေလ"
"ဟြန္းသိပ္တတ္တယ္"
"ခ်စ္လို႔ပါခင္ၿငိမ္းရယ္"
ေျပာရင္းနဲ႔ခင္ေလးႏႈတ္ခမ္းကိုစုပ္နမ္းလိုက္တယ္
"ႁပြတ္  "
"အြန္း အင္းဟင္းးး"
"ေမာင္  မဆိုးနဲ႔ကြာ"
"ဆိုးမွာပဲ"
ေျပာရင္းႏွင့္ကိုက်ေနာ္ခင္ၿငိမ္းရဲ႕လည္တိုင္ေက်ာ့ရွင္းရွင္းေလးကိုစုပ္ယူလိုက္တယ္
"ႁပြတ္ ႁပြတ္  ႁပြတ္"
"အင္းးဟင္းးးးးးယားတယ္ေမာင္"
ခင္ၿငိမ္းမွာတစတစနဲ႔နယ္ေက်ာ္လာတဲ့ေမာင့္ေၾကာင္ရင္ေတြေမာဟိုက္ေနတယ္။ေမာင္ကခင္
ၿငိမ္း ေနာက္ေက်ာကိုအေသအခ်ာပြတ္ၿပီးနမ္း
ေနေတာ့အနမ္းမခံဖူးေသးတဲ့ခင္ေလးရင္ေတြခုန္ၿပီးတုန္ေနတာေပါ့။
က်ေနာ္လည္းတစထက္တစပိုၿပီးရဲတင္းလာတယ္။ခင္ၿငိမ္းအက်ႌဇက္ကိုအေပၚဆြဲတင္လိုက္ၿပီးဘရာခ်ိတ္ကိုျဖဳတ္ခ်လိုက္တယ္
"ေမာင္ေတာ္ၿပီကြာမဆိုးနဲ႔ေတာ့"
ခင္ၿငိမ္းအကွႌေနာက္ေက်ာကိုအတင္းဖိၿပီးတားျမစ္တယ္။
"အရမ္းခ်စ္တယ္ခင္ၿငိမ္းရယ္"
က်ေနာ္ ခင္ၿငိမ္းကိုအိပ္ရာေပၚတြန္းလွဲလိုက္ၿပီးခင္ေလးအက်ႌကိုအေပၚတြန္းတင္လိုက္တယ္။ခင္ေလးရဲ႕ႏို႔စိုင္ထြားထြားေတြကလၽွံထြက္လာတယ္
"အိုးေမာင္ေႏွာ္"
က်ေနာ္ခင္ေလးႏို႔ေတြကိုတႁပြတ္ႁပြတ္စို႔လိုက္တယ္။ႏို႔ဝန္းေလးေတြကိုငုံလိုက္ၿပီးႏိုးသီးေခါင္းျပဴျပဴေလးေတြကိုလၽွာႏွင့္ဝုိက္သိမ္းလိုက္တဲ့အခါ
"ႁပြတ္  ႁပြတ္  ႁပြတ္ "
"အာ့  ေမာင္ေႏွာ္  အင္းဟင္းးဟင္းး၊လႊတ္ပါေမာင္ရယ္၊မေကာင္းပါဘူးကြယ္"
"မရဘူးကြာဒီေန႔ခ်စ္မယ္ခင္ၿငိမ္းအေဆာင္မျပန္ရေတာ့ဘူး"
"ေမာင္ကလည္းကြာ ခင္ၿငိမ္းတို႔လက္မွတ္မထပ္ရေသးတဲ့ဟာကို"
"မနက္ျဖန္ရုံးမွာေျပာလိုက္မယ္။ဝါမဝင္ခင္လက္ထပ္ဖို႔စီစဥ္လိုက္မယ္ေလ"
"အင္းလက္ ထပ္ၿပီးမွေလ"
"မရဘူးကြာ ဒီေန႔ေမာင္ႏွင့္အတူေနရမယ္"
ခင္ၿငိမ္းေမာင့္ကိုမေျပာေတာ့ေပ။ခင္ၿငိမ္း
လည္းမိန္းမသား၊ဆိပ္ကြယ္ရာမွာခ်စ္ရသူႏွင့္အတူေနမယ္ဆိုတဲ့စကားၾကားလိုက္တဲ့အခါ
ခင္ၿငိမ္းစိတ္ေတြလဲယိမ္းယိုင္ခဲ့တယ္။ရင္တလွပ္လွပ္ခုန္ၿပီးပိပိမွာစိုလာခဲ့တယ္။
ေမာင္ကခင္ၿငိမ္းႏို႔ကိုတလွည့္စီစို႔ေပးေတာ့တခ်က္တခ်က္စိတ္က ထိန္းမရေအာင္ ျဖစ္လာ
ကာေမာင့္အလိုက်ျဖစ္သြားရၿပီ။
မျဖစ္လို႔ခံႏိုင္ရိုးလားႏို႔ကိုစို႔ၿပီးစကပ္ၾကား
ကေတလက္လၽွိဳသြင္းၿပီးခင္ၿငိမ္းရဲ႕အဖုတ္ကိုအတြင္းခံေပၚကပြတ္ေပးေနေတာ့ခံေလး
စိတ္ေတြထိန္းမရႏိုင္ျဖစ္သြားရတယ္။က်ေနာ္ခင္ၿငိမ္းႏို႔ေတြကိုတႁပြတ္ႁပြတ္စို႔ေနသလိုက်
ေနာ္ရဲ႕ငယ္ပါကမာၿပီးခင္ၿငိမ္းရဲ႕ေပါင္ကိုထိုး
မိေနတယ္ေလ။ခင္ၿငိမ္းရဲ႕ေပါင္ကိုလၽွာလာ
ထိေနတဲ့ေမာင့္ရဲ႕လီးေၾကာင့္ခင္ၿငိမ္းရဲ႕စိတ္
ကိုလာဆြေပးေနတယ္။ခင္ၿငိမ္းမွာတေျဖး
ေျဖးႏွင့္အဖုတ္ထဲအရည္ေတြစိုရႊဲလာၿပီေလ

"ႁပြတ္   ႁပြတ္  ႁပြတ္"
"အာ့ အင္းဟင္းးဟင္းးးေမာင္ရယ္"
ေမာင့္ရဲ႕ႏို႔စို႔ၿပီးလိင္စိတ္ကိုႏိုွးဆြေပးမႈ့ေၾကာင့္ခင္ေလးမွာတေျဖးေျဖးႏွင့္ညည္းတြားမိတယ္။အတြင္းခံၾကားထဲေရာက္လာတဲ့လက္ကခင္
ၿငိမ္းရဲ႕အဖုတ္အကြဲေၾကာင္းစမ္းၿပီးကေလာ္
ေပးေတာ့ခင္ေလးရဲ႕ေစာက္စိကာမဖူးေလးကို
ထိေပးမႈ့ေၾကာင့္ခင္ၿငိမ္းမွာစိတ္ကတေျဖးေျဖးႏွင့္စိတ္ပါလာၿပီးေမာင့္ရဲ႕ၾကင္နာမႈ့ကိုသာလိုခ်င္သလိုျဖစ္ေနၿပီ။
က်ေနာ္လည္းခင္ၿငိမ္းရဲ႕အတြင္းခံကိုဆြဲခြ်တ္
လိုက္ေတာ့ခင္ၿငိမ္းလဲသူ႔ရဲ႕ဖင္ကိုႂကြေပးတယ္။
က်ေနာ္လည္းခင္ၿငိမ္းရဲ႕ေပါင္ၾကားကိုလွမ္း
ၾကည့္ေတာ့မို႔ေဖာင္းေနတဲ့ဆီးခုံမို႔မို႔ေလးႏွင့္
ေစ့ကပ္ပူးၿပီးအရည္ေတြထြက္ေနတဲ့ပိပိႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကိုေတြ႕လိုက္ရတယ္။က်ေနာ္လည္း
စိတ္ထဲအားမရျဖစ္လာၿပီမို႔ခင္ၿငိမ္းရဲ႕အဖုတ္ကိုလွ်ာအျပားလိုက္လုပ္ကာနမ္းလိုက္ပါေတာ့တယ္။

Comments

  1. Slots & Jackpots 2021
    › Casino › Casino Get 50 free spins when luckyclub you deposit at least £10 and receive a bonus of £20. To claim your offer, simply create your personal details and you will be eligible for a

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

အေမွာင္စိတ္

ဘဝလည္းဆုံးအခ်စ္လည္းတုံး တယ္ (2)

ဘဝလည္းဆုံး အခ်စ္လည္းတုံး (1)