ဘဝလည္းဆုံးအခ်စ္လည္းတုံး တယ္ (2)
ဘဝလည္းဆုံးအခ်စ္လည္းတုံးတယ္(2)
*********************************
ကိုစိုးမင္းကသူဇာကိုလိုသလိုပုံသြင္းခဲ့တာ။အခုလည္းသူဇာပါးစပ္ကိုလိုးေနတာေပါ့။
သူဇာပါးစပ္ကိုၾကမ္းၾကမ္းေလးမလိုးေသးဘူး
ေျဖးေျဖးခိင္းလိုးၿပီးဇိမ္ယူေနခဲ့တာ။ပါးစပ္လိုးရင္းလက္တဖက္ကေစာက္ဖုတ္ႏိွိုက္ေပးလိုက္တယ္။ေစာက္ရည္ေတြထြက္လာေတာ့သူ
ဇာဖီလ္းရွိေနၿပီဆိုတာသိလိုက္ရၿပီးမွအရွိန္
ေလးတင္လိုက္တယ္။
"ဘြတ္ ... ဗလြတ္ ဘြတ္"
"အု .ဝု အြတ္ ...အြတ္"
ပါးစပ္ထဲဝင္လာတဲ့လီးကိုသာအဝင္ေခ်ာ
ေအာင္လုပ္လိုက္တယ္။
"သူဇာ ကုတင္ေပၚကန္႔လန္႔အိပ္၊ၿပီးေတာ့ေခါင္းကိုကုတင္ေအာက္ခ်၊အာ့မွအကိုကသူဇာေစာင္ဖုတ္ယက္လို႔ရမွာ"
သူဇာလည္းကိုစိုးမင္းေျပာတဲ့အတိုင္းကုတင္
ေပၚမွာကႏ့္လန္႔အိပ္ၿပီးေခါင္းကိုကုတင္ေဘာင္ေဘးခ်ေပးလိုက္တယ္။
ကိုစိုးမင္းကကုတင္ေပၚကဆင္းကာသူဇာ့ပါး
စပ္ထဲလီးကိုသြင္းလိုက္ၿပီးတခ်က္ခ်င္းလိုး
ေတာ့တယ္။တခ်က္တခ်က္လည္းသူဇာလည္ေခ်ာင္းအထိလီးကဝင္လာတယ္။ကိုစိုးမင္းကေတာ့ဒီပုံစံကိုႀကိဳက္ေနၿပီ။လီးကိုအဆုံးထိ
သြင္းလို႔ရတဲ့အျပင္သူဇာ့ေစာက္ဖုတ္ကိုလည္းယက္လို႔ရေနၿပီေလ။
သူဇာ့ေစာက္ဖုတ္ကိုယက္ရင္းေျဖးေျဖးခ်င္းလိုးေပးလိုက္တယ္။သူဇာလည္းေစာက္ဖုတ္ယက္ခံေနရေတာ့ဖီလ္းျဖစ္လာေတာ့အကို႔လီးပါးစပ္ထဲအဝင္ေကာင္းေအာင္လုပ္ေပးလိုက္
တယ္။ကိုစိုးမင္းလည္းဒီအေျခကျမန္ျမန္ၿပီးမွျဖစ္မွာမို႔စိတ္ထိန္းမထားဘဲၿပီးေအာင္သာပါးစက္ကိုလုိးေပးလိုက္ရာႀကီးခါနီးမွလည္ေခ်ာင္းထိလီးကိုသြင္းေပးၿပီးကိုစိုးမင္းသုတ္ေတြပန္းထုတ္ကာၿပီးလိုက္ေတာ့တယ္။
"အု ဝု အု ..အြတ္"
သူဇာ့မွာလည္ေခ်ာင္းထဲဝင္လာတဲ့သုတ္ေတြကိုျပန္ထုတ္မရေတာ့ဘူး။ကိုစိုးမင္းကသူဇာ့ေခါင္းကိုေပါင္ၾကားႏွင့္ညႇပ္ထားေတာ့ရုန္းထြက္လို႔လည္းမရေတာ့အသက္ရႉႏိုင္သာအရသာမခံပဲသုတ္ေတြၿမိဳခ်လိုက္ရေတာ့တယ္။ကိုစိုးမင္းလည္းသူဇာသုတ္ေတြၿမိဳခ်ၿပီးမွေခါင္းကိုလႊတ္လိုက္ရာ။သူဇာလည္းလူးလဲထၿပီး
"ဟြန္း အကိုသိပ္ဆိုးတာပဲကြာ"
"သူဇာမေကာင္းဘူးလား"
"ဘာေကာင္းရမွာလဲအကိုကလဲ၊သုတ္မွာပိုးေတြပါတယ္"
"အဲဒီပိုးကလူကိုဒုကၡမေပးပါဘူးသူဇာ၊အကို
ကအကိုကသူဇာ့ကိုအားရွိေစခ်င္လို႔ပါ"
"အာ အားမရွိရင္ေနပါေစ၊အဲဒါမ်ိဳးမလုပ္ခ်င္ဘူး"
"သူဇာ အကို႔ကိုမခ်စ္ဘူးထင္တယ္"
"ဘာဆိုင္လို႔လဲအကို"
"အကို႔ကိုခ်စ္ရင္အဲဒါလည္းခ်စ္ရမယ္"
"ဒုကၡပါလားအကိုရယ္"
"ဘာမွဒုကၡမဟုတ္ဘူး၊ခ်စ္တယ္ဆိုရင္ေနာက္လည္းလုပ္ရမယ္"
သူဇာတဏွာရာဂအရမ္းႀကီးတဲ့ကိုစိုးမင္းကိုလန္႔မိေပမယ့္သူဇာႀကိဳက္တယ္။တေျဖးေျဖးႏွင့္ကာမကိစၥမွာသူ႔အလိုက်ရုပ္ေသးရုပ္လို
ျဖစ္ရေပမယ့္တဖက္မွာလည္းကိုစိုးမင္း
ကေယာက္်ားဝတ္တရား
ေက်ႁပြန္တယ္။သမီးအတြက္၊သူဇာ့အတြက္
တစ္ခုမွမလစ္ဟင္းဘူး။တစ္ခါတေလသမီးအတြက္ပိုလြန္းလို႔ေျပာရတယ္။အခုလည္းသမီးေလးကဆယ္တန္းေရာက္ေနၿပီ။
"အကိုကေလးကိုသိပ္အလိုမလိုက္နဲ႔"
"ဟာ သူဇာကလည္း ငါသမီးအရင္းမဟုတ္ေတာ့လူေတြကပေထြးဆိုၿပီးျမင္ေနတာ။ပေထြးမို႔ပစ္ထားတယ္၊ဘာညာငါအေျပာမခံႏိုင္ဘူး၊ပညာေရးအတြက္
လည္းလိုတာေျပာ၊ငါသူ႔ကိုပညာတတ္ေအာင္သင္ေပးမွာ"
"အင္းပါအကိုရာ သူဇာနားလည္ပါတယ္"
သူဇာႏွင့္ကိုစိုးမင္းနဲ႔အိမ္ေထာင္ျပဳတာကံ
ေကာင္းပါတယ္လို႔ထင္ခဲ့တယ္။အခုဆိုသူဇာကိုဆိုင္ခန္းေလးတစ္ခန္းဝယ္ေပးေတာ့သူဇာ့
မွာေစ်းဆိုင္ေလးဖြင့္ၿပီးဝင္ေငြေလးရလာ
တယ္။တေန႔တေန႔လည္းသူဇာအလုပ္လုပ္
ရေတာ့ဝင္ေငြေကာင္းလာတယ္။ေစ်းေရာင္းတယ္ဆိုေတာ့မနက္အေစာႀကီးထၿပီးျပင္ဆင္ရတာေပါ့။ကိုစိုးမင္းကသူ႔အလုပ္သူလုပ္ေနဆဲပါ။သူဇာေစ်းကိုသြားရင္မနက္အေစာႀကီးထ
ၿပီးသမီးေလးကိုဝင္ၿပီးႏိွုးခဲ့ရတယ္။အခုေတာ့ကိုစိုးမင္းႏွင့္သမီးေလးကအဆင္ေျပေနၿပီ
ေလ။လိုခ်င္တာကိုစိုးမင္းဆီမွာပဲေတာင္း
တယ္။က်မဆီက်ေတာ့မေတာင္းရဲဘူး။က်မလည္းသမီးေလးပ်က္စီးမွာစိုးလို႔အလိုမလိုက္တာပါ။
အခုဆိုရင္သမီးေလးဆယ္တန္းေရာက္ၿပီးအပ်ိဳျဖစ္ေနၿပီေလ။က်မကေတာ့သူဆယ္တန္းေအာင္ၿပီးပညာတတ္
ျဖစ္ေစခ်င္ခဲ့တာ။ကိုစိုးမင္းကလည္းျဖစ္ေစ
ခ်င္တယ္။သူကလည္းသမီးေလးအရင္းလိုသေဘာထားတာမို႔သူဇာကိုစိုးမင္းကိုယုံတယ္။
သမီးေလးကလည္းအခုဆိုလွေသြးႂကြယ္တဲ့အရြယ္ဆိုေတာ့ပန္းေလးတပြင့္လိုငြားငြားစြင့္
စြင့္ျဖစ္လာတယ္။အေဖတူမို႔လားမသိဘူးမ်က္ခုံးေမႊးေတြကထင္ရွားသလို။မ်က္ေတာင္ေလးေတြကေကာ့ေနတာ။မ်က္လုံးဝိုင္းႏွင့္ႏွာတံေပၚတာကေတာ့သူဇာ့လိုပဲေလ။အရြယ္ႏွင့္မလိုက္ေအာင္ပဲတင္သားေတြျပည့္လာၿပီးရင္
သားေတြထြက္လာတယ္။အသားေလးေတြ
ဝင္းဝါၿပီးေသြးေၾကာေလးေတြယွက္ေနတာမို႔ပန္းေလးတပြင့္အလားေပါ့ရွင္။က်မကေတာ့
ရႉ့မဝတဲ့သမီးေလးေပါ့ေလ။
တေန႔တျခားလွေသြးႂကြယ္လာတဲ့မယားပါသမီးေလးၾကည့္ကာကိုစိုးမင္းသေဘာက်လာတယ္။အိမ္ေနရင္းအဝတ္ပါးေလးႏွင့္ေနတဲ့အခါ
ကိုစိုးမင္းတစ္ေယာက္သူဇာမသိေအာင္ၾကည့္
မိတယ္။သူဇာညအိပ္ေပ်ာ္တဲ့အခ်ိန္မွာတေရးႏိုးတိုင္းသမီးေလးအခန္းေခ်ာင္းၾကည့္ေလ့ရွိတယ္။သမီးေလးအိပ္ေပ်ာ္ရင္းေျပက်တတ္တဲ့လုံခ်ည္ေၾကာင့္ေပၚလာတတ္တဲ့အသားစိုင္ေလးေတြမို႔ေဖာင္းလာတဲ့ေစာက္ဖုတ္အုံေတြ
ကိုျမင္ရတတ္တဲ့ကိုစိုးမင္းစိတ္ေတြေဖာက္လဲေဖာက္ျပန္ျဖစ္လာခဲ့တာကိုစိုးမင္းရိပ္မိေနၿပီ။
သတိနဲ႔ထိန္းခ်ဳပ္ရင္ပိုၿပီးျဖစ္လာတယ္။
သမီးေလးကလိုခ်င္တာပူဆာတဲ့အခါမွာလည္းကိုစိုးမင္းပိုပိုသာသာလုပ္ေပးေတာ့သမီးေလးကကိုစိုးမင္းအေပၚမွာေတာ့ခင္တြယ္ပါတယ္။
ေၾကာင့္ကိုစိုးမင္းမွာတေန႔ထက္တေန႔ျဖဴႏွင္းေလးအေပၚစိတ္ေတြေဖာက္ျပန္လာၿပီးစိတ္ရိုင္းေတြထမိတယ္။သမီးအရင္းမဟုတ္ဘူး။သူတို႔သားအမိႏွစ္ေယာက္လုံးကိုငါကယ္တင္ထားတာလို႔ေတြးရင္းစိတ္ကပိုၿပီးထိန္းမရျဖစ္လာတယ္။
"ေတာက္ကြာ ဖင္ေထာင္လိုးလိုက္ရရင္ေတာ့
ဟင္း......"
ကိုစိုးမင္းတစ္ေယာက္အၾကံအစည္ထုတ္ေနေတာ့တယ္။
တေန႔ေတာ့သမီးေလးေက်ာင္းကျပန္လာခ်ိန္မွာသမီးေလးေနာက္ကေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္လိုက္လံၿပီးစကားေျပာေနတဲ့အတြက္ကိုစိုးမင္းေဒါသကမထိန္းႏိုင္ပါ။
"ေဟ့ငါ လိုးမသားေတြ"
"ဟာ ဘဲရီး .."
"လီးမို႔ ငါ့သမီးေနာက္ကလိုက္စကားေျပာတာလဲ"
"ခင္မ်ား ႀကီးကပေထြးပါ။ဒီကိစၥႏွင့္ဘာမွမဆိုင္ဘူး"
"ဘာကြ ငါလိုးမသားေတြ"
ကိုစိုးမင္းေဒါသထြက္သြားကာဓားကိုင္ၿပီး
လိုက္ေတာ့ေကာင္ေလးေတြထြက္ေျပးသြား
ၾကတယ္။သမီေလးျဖဴႏွင္းမွာကိုစိုးမင္းကို
ၾကည့္ၿပီးအ
ရမ္းကိုလန္႔သြားၿပီးေၾကာက္ေနေတာ့တယ္။
ဒီအေျခအေနကိုကိုစိုးမင္းကသိလိုက္ၿပီး
"ဘယ္လိုလဲျဖဴႏွင္း"
"နင့္ေၾကာင့္ငါလူသတ္မိေတာ့မယ္"
"မသတ္ပါႏွင့္ဦးရယ္သမီးေၾကာက္လို႔ပါ"
"နင့္အေမကိုေျပာၿပီးေက်ာင္းထုတ္လိုက္ရမလား"
"သမီးေက်ာင္းမထြက္ခ်င္ဘူးဦး"
"ေအးအဲဒါဆိုနင့္အေမကိုမေျပာႏွင့္သိရင္စိတ္ပူလိမ့္မယ္".
"ဟုတ္ကဲ့ဦး"
ကိုစိုးမင္းသေဘာက်သြားၿပီေလျဖဴႏွင္းေၾကာက္ေနၿပီဆိုတာကိုေပါ့။ျဖဴႏွင္းေလးကိုအလိုလိုက္၊သူတို႔သားအမိကိုယ္မရွိရင္ငတ္ေသ
မယ့္ပုံစံျပထားၿပီးကိုယ္ကၾကမ္းတမ္းတဲ့ပုံစံကိုျပထားလိုက္တယ္။
"ဟင္းဟင္းးးးျဖဴႏွင္းးနင္ငါ့လက္ထဲေတာ့တေန႔ေရာက္လာမွာပါ" ကိုစိုးမင္းေတြးၿပီးျပဳံးလိုက္ေတာ့တယ္။ဒီလိုႏွင့္ကိုစိုးမင္းျဖဴႏွင္းေလးကိုက်ားေခ်ာင္းသလို
ေခ်ာင္းေနတယ္။သူဇာသိလို႔မျဖစ္ဘူးေလ။သူဇာရိပ္မိရင္ျဖဴႏွင္းကိုေဘာ္ဒါပို႔လိုက္ရင္ငတ္သြားမွာဒီေတာ့လဲအရမ္းမလႈပ္ရွားခဲ့တာေပါ့
တေန႔ေတာ့သူဇာအေစာႀကီးေစ်းသြားတဲ့အခ်ိန္ကိုစိုးမင္းေနမေကာင္းဘူးအေၾကာင္းျပကာေနခဲ့လိုက္တယ္။
"အကိုေနမေကာင္းရင္က်န္ခဲ့ေလအကိုသူဇာ့ဘာသာပဲသြားလိုက္ေတာ့မယ္"
"ေအးပါမိန္းမ"
ကိုစိုးမင္းေစာင္ေလးျခဳံၿပီးအိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္ၿပီးသူဇာသြားမသြားနားစြင့္ေနလိုက္တယ္။သူဇာသြားမွျဖဴႏွင္းအခန္းထဲဝင္
လိုက္တယ္။
ျဖဴႏွင္းေလးအိပ္ေမာက်ေနတဲ့အခ်ိန္ေစာင္ေလးကိုေျဖးေျဖးခ်င္းခြာလိုက္တယ္။
ျဖဴႏွင္းမႏိုးေသးပါဘူး။ေလ်ာ့ရဲရဲျဖစ္ေနတဲ့လုံ
ခ်ည္ကိုေျဖးေျဖးခ်င္းမကာအေပၚလွန္လိုက္
ရာအပ်ိဳစင္ေလးျဖဴေဖြးရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္း
ေဖာင္းေလးကကိုစိုးမင္းကိုအရမ္းထန္ေစလို႔
ကိုစိုးမင္းတစ္ေယာက္ျဖဴႏွင္းရဲ႕ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းေလးၾကားထဲလက္ခလယ္ကိုတံေတြးဆြတ္ကာထည့္လိုက္ေတာ့
"အင့္ အင္းးး"
ျဖဴႏွင္းႏိုးလာၿပီး
"ဟင္ ဦး ဘာလုပ္တာလဲ"
"နင့္ကိုလိုးမလို႔'"
"အေမေရ အေမ"
"အြတ္"
သူ႔အေမလွမ္းေခၚေတာ့ကိုစိုးမင္းျဖဴႏွင္းပါးစပ္ကိုအတင္းပိတ္ၿပီးေပါင္ၾကားထဲအတင္းဝင္ခ်ဳပ္လိုက္တယ္။
"အု ဝု အုလႊတ္"
ျဖဴႏွင္းအတင္းရုန္းေပမယ့္အားကမမၽွေတာ့ဘယ္လိုမွရုန္းလို႔မရေတာ့ဘူးေလ။
ရုန္းရင္းႏွင့္ကိုစိုးမင္းလီးကိုျဖဴႏွင္းအဖုတ္ဝကိုေတ့ၿပီးထိုးသြင္းလိုက္တယ္။
"အုဝု အု အားးးးအေမ"
"ေကာင္မ ေအာ္မေနနဲ႔နင့္အေမမရွိဘူး"
ျဖဴႏွင္းပါးစပ္ကိုပိတ္ထားၿပီးကိုစိုးမင္းေျပာလိုက္ကာ
"နင္ေအာ္ေလေအာ္ရင္နင့္ကိုသတ္ပစ္မယ္၊
ေအးၿပီးသြားလို႔နင့္အေမကိုတိုင္ရင္လဲႏွစ္ေယာက္လုံးကိုသတ္ၿပီးငါေထာင္ထဲဝင္မွာ"
ျဖဴႏွင္းမွာပါးစပ္ပိတ္ခံထားရေပမယ့္ၿခိမ္းေျခာက္တဲ့စကားေၾကာင့္အရမ္းကိုေၾကာက္သြား
ရၿပီးမ်က္ရည္ေတြတလိမ့္လိမ့္က်လာကာေနရေတာ့တယ္။
"နင္ေအာ္အုံးမလား"
"အီးးဟီးးးဟီးး ဦးမလုပ္ပါနဲံေႏွာ္သမီးေၾကာက္တယ္ အီးးးး"
"ဘာမွေၾကာက္စရာမလိုဘူး မိန္းမႏွင့္ေယာက္က်ားလိုးၾကတာသဘာဝပဲ"
"မလုပ္ပါႏွင့္ဦးရယ္၊သမီးေတာင္းပန္ပါတယ္"
"ဒီအေနအထားႏွင့္မလုပ္နဲ႔ဆိုလို႔မရေတာ့ဘူး
နင္ နင့္အေမျပန္တိုင္မွာ"
"မတိုင္ပါဘူးဦးေႏွာ္"
"ေအးနင္တိုင္ရင္လဲႏွစ္ေယာက္လုံးသတ္မွာပဲ"
"အီးးဟီးးးသမီးေၾကာက္တယ္"
"ေအး အဲဒါဆိုၿငိမ္ၿငိမ္ေန နင္ေကာင္းေအာင္
လုပ္ေပးမွာ"
"အီးဟီးးဟီးးးး"
"ငိုမေနနဲ႔ ငါရိုက္လိုက္ရ"
"မရိုက္ပါႏွင့္ဦး"
"ေအးမငိုဖို႔ေျပာထားတယ္ေႏွာ္"
"ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့ဦး"
ျဖဴႏွင္းအငိုတိတ္သြားတယ္။ကိုစိုးမင္းျဖဴႏွင္းကိုစိတ္ပါေစဖို႔စကားေျပာဖို႔ဆုံးျဖတ္ကာ
"ျဖဴႏွင္း."
"ရွင္.."
"နင့္အေမကိုငါလိုးတာသိလား"
"ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့"
"နင့္အေမကငါလိုးတာ ေကာင္းလို႔တဲ့"
ျဖဴႏွင္းမွာကိုစိုးမင္းေျပာေနတာကိုနားမဝင္ပါအရမ္းကိုေၾကာက္ေနပါၿပီ။ကိုစိုးမင္းကျဖဴႏွင္းအဖုတ္ကိုလီးႏွင့္ေတ့ထားၿပီး
"နင္ငါေျပာတာၾကားရဲ႕လား"
"ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့ဦး"
"နင့္အေမကိုငါအမ်ိဳးမ်ိဳးလိုးေနတာနာတယ္
လို႔ေျပာသံၾကားဖူးလား"
"မၾကားဖူးပါဘူး"
"ေအးအခုနင္လဲမနာေစခ်င္ဘူးမလား"
"ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့ဦး"
"ေအး မနာေစခ်င္ရင္ၿငိမ္ၿငိမ္ေန၊ငါ နင္ေကာင္းေအာင္လုပ္ေပးမယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ဦး"
ကိုစိုးမင္းျဖဴႏွင္းကိုအျမဲလိုးလို႔ရေအာင္ျဖဴႏွင္းႀကိဳက္သြားေအာင္လုပ္ဖို႔ဆုံးျဖတ္လိုက္ၿပီး
ျဖဴႏွင္းအဖုတ္ကိုယက္လိုက္တယ္။
"ပလပ္ ပလပ္ ပလပ္"
ျဖဴႏွင္းမွာေၾကာက္စိတ္ကလႊမ္းမိုးေနၿပီးကာမ
အရသာဆိုတာဘာမွန္းမသိပဲၿငိမ္ၿငိမ္ေလးသာ
ေနရေတာ့တယ္။ကိုစိုးမင္းက ျဖဴႏွင္းအဖုတ္
သာမကျဖဴႏွင္းကာမစိတ္တိုးလာေစဖို႔ဖင္ေပါက္ကေနအဖုတ္အထိယက္လိုက္တယ္။အတြင္းသားေတြကိုျဖဲၿပီးအေစ့ကိုယက္လိုက္တယ္။
ေၾကာက္စိတ္လႊမ္းမိုးေနတဲ့ျဖဴႏွင္းမွာသာမ်က္လုံးမွိတ္ၿပီးအေမကိုသာတေနရေတာ့တယ္
ကိုစိုးမင္းမဘ္သို႔ပင္လုပ္ေပးေစကာမူျဖဴႏွင္းဆီမွအသံမၾကားရတဲ့အတြက္လိုးဖို႔ဆုံးျဖတ္လိုက္ကာျဖဴႏွင္းေပါင္ၾကားဒူးေထာက္လိုက္ၿပီးေစာက္ဖုတ္ကိုတံေတြးတခ်က္ေထြးလိုက္ၿပီးလီးေတ့ကာ ဖိခ်လိုက္တယ္
"ဗ်စ္ ဗ်စ္ ျဗစ္ ေဖာက္"
"အာ့....အေမေရ အိုးးးးအီးးဟီးးးး"
ႀကီးမားေသာလီးကအပ်ိဳစစ္စစ္အရြယ္မေရာက္ေသးတဲ့ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းေလးရဲ႕
အေမွးကိုထိုးခြဲသြားတဲ့အတြက္ျဖဴႏွင္းေအာ္
လိုက္ၿပီး
"ဦးေတာ္ပါေတာ့ သမီးေသေတာ့မယ္ဟီးးးး"
"ခနေလးပါနာတာေအာင့္ခံေပး"
"အီးမရဘူးးနာတယ္ နာတယ္"
ဘယ္ေလာက္ပဲငိုယိုေတာင္းပန္ေနပါေစ။ကာမဘီလူးစီးေနတဲ့ကိုစိုးမင္းရပ္ေပးဖို႔မစဥ္းစားပဲမိမိဆနၵၿပီးေျမာက္ေရးကိုသာအားျပဳၿပီး
တဖြတ္ဖြတ္တဘြတ္ဘြတ္လိုးလိုက္ေတာ့တယ္။
ေစာက္ဖုတ္ထဲကေသြးစေသြးနေတြကကိုစိုးမင္းလီးမွာကပ္ပါလာရုံသာမကေစာက္ဖုတ္၏ေအာက္ႏွတ္ခမ္းအကြဲထိစီးဆင္းလာေတာ့တယ္
"အီးဟီးးးဦးသမီးအရမ္းနာေနၿပီဟီး"
ျဖဴႏွင္းမွာနာလြန္းသျဖင့္ကိုစိုးမင္းမ်က္ႏွာကိုလက္သည္းျဖင့္ကုတ္ဖဲ့လိုက္ရာ။ကိုစိုးမင္းလည္းျဖဴႏွင္းလက္ႏွစ္ဖက္အားမိမိလက္ျဖင့္ဖိၿပီးထိန္းခ်ဳပ္ကာအတင္းလိုးလိုက္ေတာ့တယ္။
တင္းၾကပ္တဲ့ေစာက္ဖုတ္ေၾကာင့္စိတ္အရမ္းထန္ေနတဲ့ကိုစိုးမင္းမွာၾကာၾကာမလိုးႏိုင္ပဲဆယ္မိနစ္ခန္႔ႏွင့္သုတ္ထြက္သြားရေတာ့တယ္။
ထိုဆယ္မိနစ္ခန္႔သည္ကိုစိုးမင္းအတြက္တိုေတာင္းလွေသာ္လည္းျဖဴႏွင္းအတြက္မူဆယ္ကမၻာခန္႔ၾကာသည္ဟုထင္မွိတ္မိေလသည္။
ကိုစိုးမင္းသုတ္ေတြကိုျဖဴႏွင္းအဖုတ္ထဲပန္း
ထည့္ၿပီးေနာက္မွာျဖဴႏွင္းနေဘးမွာထိုင္ၿပီး
"ျဖဴႏွင္းနင့္အေမကိုင္ရင္ႏွစ္ေယာက္စလုံးသတ္မွာ၊ေနာက္ငါလိုးခ်င္သလိုလိုးလို႔ရရင္နင္လိုခ်င္တာအကုန္လုံးဝယ္ေပးမယ္"
ျဖဴႏွင္းမွာမ်က္ရည္စက္ေတြႏွင့္သူ႔ပေထြးကိုစိုးမင္းကိုသာၾကည့္ေနလိုက္တယ္။ေစာက္ဖုတ္တစ္ခုလုံးက်ိမ္းစပ္ေနၿပီးအရမ္းနာေနၿပီေလ။
အရမ္းလည္းေၾကာက္ေနတာမို႔ျပန္မေျပာမိေပ"
"ငါေျပာတာၾကားလား"
"ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့"
"ေအးငါသြားေတာ့မယ္"
ကိုစိုးမင္းအခန္းထဲမွထြက္သြားၿပီးအဝတ္လဲကာအျပင္ကိုထြက္သြားေတာ့တယ္။ျဖဴႏွင္းမွာတကိုယ္လုံးနာက်င္ေနသျဖင့္အိပ္ရာမွမထႏိုင္ပဲအိပ္ေနရေတာ့တယ္။ညေနေစာင္းေတာ့သူဇာေစ်းမွျပန္ေရာက္လာေတာ့ျဖဴႏွင္းမွာအိပ္ရာကမထႏိုင္ေပ
"သမီးဘာျဖစ္လို႔လဲ"
"ဘာမွမျဖစ္ဘူးေမေမ"
"သမီးၾကည့္ရတာေနလို႔မေကာင္းဘူးထင္တယ္"
"ေကာင္းပါတယ္ေမေမ"
သူဇာသမီးအေျခအေနမမွန္သျဖင့္သမီးအနားကိုသြားၿပီးနဖူးကိုစမ္းၾကည့္လိုက္တယ္။
အဖ်ားလည္းမရွိေပ။သို႔ေသာ္ႏွာေခါင္းဝကအနံ႔တစ္ခုရလိုက္တယ္။သုတ္နံ႔
"ထစမ္းသမီး"
"ဟင့္အင္း ေမေမ"
"သမီးေျပာစမ္းဘာျဖစ္တာလဲ"
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးေမေမ"
သမီးကျငင္းေနသျဖင့္သူဇာေဒါသထြက္ၿပီး
"နင့္ထမီလွန္စမ္း"
"ေမေမ"
"ငါကိုဘာမွမေျပာႏွင့္"
သုဇာျဖဴႏွင္းလုံခ်ည္ကိုလွန္႔ၾကည့္လိုက္ရာ
ငယ္ရာမွႀကီးလာၿပီးေယာက္က်ားႏွစ္ေယာက္ရဖူးေသာသူဋာခ်က္ခ်င္းသေဘာေပါက္လိုက္ၿပီး
"နင့္ကိုဘယ္သူလုပ္တာလဲေျပာစမ္း"
"ေမေမ"
"သမီးမေၾကာက္နဲ႔ေမေမရွိတယ္"
"ဦးစိုးမင္းသမီးကိုလုပ္သြားတယ္ေမေမ"
"ေတာက္ ..ငါ့သမီးႏုႏုထြဋ္ထြဋ္ေလးကိုလုပ္ရက္တာ လူမဆန္လိုက္တဲ့ေခြး"
"ေမေမ အရမ္းမလုပ္နဲ႔ေမေမ သမီးကိုေျပာသြားတယ္၊ေမေမကိုတိုင္ရင္ႏွစ္ေယာက္လုံးသတ္ပစ္မယ္တဲ့"
"ဘာ ..."
"ေအးေတြ႕ၾကၿပီေပါ့စိုးမင္းရယ္၊ငါကဘုရားတဆူလိုကိုးကြယ္ခဲ့တာ၊ဖြတ္ထြက္မွေတာင္ဘို႔
မွန္းသိရတယ္"
"ေမေမဘာလုပ္မလဲေမေမ"
"ငါရဲစခန္းမွာတိုင္မယ္"
"ေမေမသမီးေတာ့အရွက္ကြဲရၿပီ"
"ဒီမွာသမီးသမီးေလာ္မာလို႔ျဖစ္တာမဟုတ္ဘူး၊လူယုတ္မာေၾကာင့္ျဖစ္ရတာ၊ေအးၿငိမ္ခံေနရင္ငါ့သမီးမွဒီထက္ဆိုးဖို႔ပဲရွိတယ္သမီး"
"ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲေမေမ၊"
"သမီးဒီလူယုတ္မာကေထာင္နဲ႔ပဲတန္တယ္"
"ေထာင္ကထြက္လာၿပီးသမီးတို႔ကိုသတ္ရင္ေကာေမေမ"
"ေအးပါေမေမစဥ္းစားလိုက္ဦးမယ္၊သမီး
သာသူျပန္လာရင္မသိသလိုေနေပး၊အခုေမေမသမီးအတြက္ေဆးဝယ္လိုက္ဦးမယ္"
သူဇာသမီးအတြက္ေဆးသြားဝယ္လိုက္တယ္
သူဇာေဆးသြားဝယ္ရင္းတလမ္းလုံးစဥ္းစားလိုက္တယ္။ၿပီးမွဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုခ်လိုက္ကာ၊ရြာဘက္ကအမ်ိဳးေတြဆီဖုန္းဆက္လိုက္ၿပီးအိမ္ျပန္လာလိုက္ေတာ့တယ္။
ကိုစိုးမင္းအိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့သူဇာ့ကိုမေတြ႕ရဘူး။ေတာ္ေတာ္ဝမ္းသာသြားတယ္။အကယ္၍သာျဖဴႏွင္းကတိုင္မယ္ဆိုရင္သူရွိေနရင္တိုင္ဖို႔မလြယ္ဘူးေလ။ဒီေတာ့ျဖဴႏွင္းအခန္းထဲဝင္ၾကည့္လိုက္ၿပီးအျပင္မွာထိုင္ေနလိုက္တယ္
မၾကာခင္မွာပဲသူဇာေရာက္လာတဲ့အတြက္
"မိန္းမေရ သမီးကေနမေကာင္းဘူးလားမသိဘူး"
"အင္းကိုစိုးမင္း:သူဇာကိုစိုးမင္းမရိပ္မိေအာင္ထိန္းေျပာရင္းသမီးအခန္းထဲသြားကာ"
"သမီးေနမေကာင္းရင္ေဆးေသာက္ေလ"
"ဟုတ္ကဲ့ေမေမ"
သူဇာကိုစိုးမင္းကိုတခ်က္ၾကည့္လိုက္ၿပီးေရတခြက္ခပ္ကာပါလာတဲ့ေဆးကိုတိုက္လိုက္တယ္။
အကဲခတ္ေနတဲ့ကိုစိုးမင္းကမရိပ္မိဘဲ။ျဖဴႏွင္းသူ႔အေမကိုမတိုင္ဘူးထင္ၿပီးဝမ္းသာသြားေတာ့တယ္။ညေနထမင္းစားေသာက္ၾကၿပီးကိုစိုးမင္းမွာစိတ္ေအးသြားသျဖင့္ေပ်ာ္ေနေတာ့တယ္။ညမွာသူဇာကိုတႀကိမ္လိုးလိုက္ၿပီးေမာပန္းစြာအိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့တယ္။သူဇာလည္းအိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာကိုစိုးမင္းအိပ္ေပ်ာ္သြားသည္ႏွင့္အိပ္ရာကထၿပီး။ႏွိုက္ၿခိဳက္စြာအိပ္ေပ်ာ္ေနေသာကိုစိုးမင္းလည္ပင္းကိုဓားႏွင့္ခုတ္ခ်လိုက္ရာ
"အားးးးးးး"
ကိုစိုးမင္းမွာတခ်က္ပဲေအာ္ႏိုင္ၿပီးေသြးအိုင္ထဲလူးလြန္႔ကာၿငိမ္က်သြားေတာ့တယ္။သူဇာလည္းျဖဴႏွင္းကိုေခၚၿပီးရပ္ကြက္လူႀကီးကိုအက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာျပကာရဲစခန္းသို႔သြားလိုက္ပါေတာ့တယ္။ျဖစ္လာသမၽွလည္းမိမိေၾကာင့္ျဖစ္ရသည္လို႔သေဘာထားၿပီးသမီးကိုေဆြမ်ိဳးဆီအပ္ႏွံကာေထာင္က်သြားရပါေတာ့တယ္။
*********************************
ကိုစိုးမင္းကသူဇာကိုလိုသလိုပုံသြင္းခဲ့တာ။အခုလည္းသူဇာပါးစပ္ကိုလိုးေနတာေပါ့။
သူဇာပါးစပ္ကိုၾကမ္းၾကမ္းေလးမလိုးေသးဘူး
ေျဖးေျဖးခိင္းလိုးၿပီးဇိမ္ယူေနခဲ့တာ။ပါးစပ္လိုးရင္းလက္တဖက္ကေစာက္ဖုတ္ႏိွိုက္ေပးလိုက္တယ္။ေစာက္ရည္ေတြထြက္လာေတာ့သူ
ေလးတင္လိုက္တယ္။
"ဘြတ္ ... ဗလြတ္ ဘြတ္"
"အု .ဝု အြတ္ ...အြတ္"
ပါးစပ္ထဲဝင္လာတဲ့လီးကိုသာအဝင္ေခ်ာ
ေအာင္လုပ္လိုက္တယ္။
"သူဇာ ကုတင္ေပၚကန္႔လန္႔အိပ္၊ၿပီးေတာ့ေခါင္းကိုကုတင္ေအာက္ခ်၊အာ့မွအကိုကသူဇာေစာင္ဖုတ္ယက္လို႔ရမွာ"
သူဇာလည္းကိုစိုးမင္းေျပာတဲ့အတိုင္းကုတင္
ေပၚမွာကႏ့္လန္႔အိပ္ၿပီးေခါင္းကိုကုတင္ေဘာင္ေဘးခ်ေပးလိုက္တယ္။
ကိုစိုးမင္းကကုတင္ေပၚကဆင္းကာသူဇာ့ပါး
စပ္ထဲလီးကိုသြင္းလိုက္ၿပီးတခ်က္ခ်င္းလိုး
ေတာ့တယ္။တခ်က္တခ်က္လည္းသူဇာလည္ေခ်ာင္းအထိလီးကဝင္လာတယ္။ကိုစိုးမင္းကေတာ့ဒီပုံစံကိုႀကိဳက္ေနၿပီ။လီးကိုအဆုံးထိ
သြင္းလို႔ရတဲ့အျပင္သူဇာ့ေစာက္ဖုတ္ကိုလည္းယက္လို႔ရေနၿပီေလ။
သူဇာ့ေစာက္ဖုတ္ကိုယက္ရင္းေျဖးေျဖးခ်င္းလိုးေပးလိုက္တယ္။သူဇာလည္းေစာက္ဖုတ္ယက္ခံေနရေတာ့ဖီလ္းျဖစ္လာေတာ့အကို႔လီးပါးစပ္ထဲအဝင္ေကာင္းေအာင္လုပ္ေပးလိုက္
တယ္။ကိုစိုးမင္းလည္းဒီအေျခကျမန္ျမန္ၿပီးမွျဖစ္မွာမို႔စိတ္ထိန္းမထားဘဲၿပီးေအာင္သာပါးစက္ကိုလုိးေပးလိုက္ရာႀကီးခါနီးမွလည္ေခ်ာင္းထိလီးကိုသြင္းေပးၿပီးကိုစိုးမင္းသုတ္ေတြပန္းထုတ္ကာၿပီးလိုက္ေတာ့တယ္။
"အု ဝု အု ..အြတ္"
သူဇာ့မွာလည္ေခ်ာင္းထဲဝင္လာတဲ့သုတ္ေတြကိုျပန္ထုတ္မရေတာ့ဘူး။ကိုစိုးမင္းကသူဇာ့ေခါင္းကိုေပါင္ၾကားႏွင့္ညႇပ္ထားေတာ့ရုန္းထြက္လို႔လည္းမရေတာ့အသက္ရႉႏိုင္သာအရသာမခံပဲသုတ္ေတြၿမိဳခ်လိုက္ရေတာ့တယ္။ကိုစိုးမင္းလည္းသူဇာသုတ္ေတြၿမိဳခ်ၿပီးမွေခါင္းကိုလႊတ္လိုက္ရာ။သူဇာလည္းလူးလဲထၿပီး
"ဟြန္း အကိုသိပ္ဆိုးတာပဲကြာ"
"သူဇာမေကာင္းဘူးလား"
"ဘာေကာင္းရမွာလဲအကိုကလဲ၊သုတ္မွာပိုးေတြပါတယ္"
"အဲဒီပိုးကလူကိုဒုကၡမေပးပါဘူးသူဇာ၊အကို
ကအကိုကသူဇာ့ကိုအားရွိေစခ်င္လို႔ပါ"
"အာ အားမရွိရင္ေနပါေစ၊အဲဒါမ်ိဳးမလုပ္ခ်င္ဘူး"
"သူဇာ အကို႔ကိုမခ်စ္ဘူးထင္တယ္"
"ဘာဆိုင္လို႔လဲအကို"
"အကို႔ကိုခ်စ္ရင္အဲဒါလည္းခ်စ္ရမယ္"
"ဒုကၡပါလားအကိုရယ္"
"ဘာမွဒုကၡမဟုတ္ဘူး၊ခ်စ္တယ္ဆိုရင္ေနာက္လည္းလုပ္ရမယ္"
သူဇာတဏွာရာဂအရမ္းႀကီးတဲ့ကိုစိုးမင္းကိုလန္႔မိေပမယ့္သူဇာႀကိဳက္တယ္။တေျဖးေျဖးႏွင့္ကာမကိစၥမွာသူ႔အလိုက်ရုပ္ေသးရုပ္လို
ျဖစ္ရေပမယ့္တဖက္မွာလည္းကိုစိုးမင္း
ကေယာက္်ားဝတ္တရား
ေက်ႁပြန္တယ္။သမီးအတြက္၊သူဇာ့အတြက္
တစ္ခုမွမလစ္ဟင္းဘူး။တစ္ခါတေလသမီးအတြက္ပိုလြန္းလို႔ေျပာရတယ္။အခုလည္းသမီးေလးကဆယ္တန္းေရာက္ေနၿပီ။
"အကိုကေလးကိုသိပ္အလိုမလိုက္နဲ႔"
"ဟာ သူဇာကလည္း ငါသမီးအရင္းမဟုတ္ေတာ့လူေတြကပေထြးဆိုၿပီးျမင္ေနတာ။ပေထြးမို႔ပစ္ထားတယ္၊ဘာညာငါအေျပာမခံႏိုင္ဘူး၊ပညာေရးအတြက္
လည္းလိုတာေျပာ၊ငါသူ႔ကိုပညာတတ္ေအာင္သင္ေပးမွာ"
"အင္းပါအကိုရာ သူဇာနားလည္ပါတယ္"
သူဇာႏွင့္ကိုစိုးမင္းနဲ႔အိမ္ေထာင္ျပဳတာကံ
ေကာင္းပါတယ္လို႔ထင္ခဲ့တယ္။အခုဆိုသူဇာကိုဆိုင္ခန္းေလးတစ္ခန္းဝယ္ေပးေတာ့သူဇာ့
မွာေစ်းဆိုင္ေလးဖြင့္ၿပီးဝင္ေငြေလးရလာ
တယ္။တေန႔တေန႔လည္းသူဇာအလုပ္လုပ္
ရေတာ့ဝင္ေငြေကာင္းလာတယ္။ေစ်းေရာင္းတယ္ဆိုေတာ့မနက္အေစာႀကီးထၿပီးျပင္ဆင္ရတာေပါ့။ကိုစိုးမင္းကသူ႔အလုပ္သူလုပ္ေနဆဲပါ။သူဇာေစ်းကိုသြားရင္မနက္အေစာႀကီးထ
ၿပီးသမီးေလးကိုဝင္ၿပီးႏိွုးခဲ့ရတယ္။အခုေတာ့ကိုစိုးမင္းႏွင့္သမီးေလးကအဆင္ေျပေနၿပီ
ေလ။လိုခ်င္တာကိုစိုးမင္းဆီမွာပဲေတာင္း
တယ္။က်မဆီက်ေတာ့မေတာင္းရဲဘူး။က်မလည္းသမီးေလးပ်က္စီးမွာစိုးလို႔အလိုမလိုက္တာပါ။
အခုဆိုရင္သမီးေလးဆယ္တန္းေရာက္ၿပီးအပ်ိဳျဖစ္ေနၿပီေလ။က်မကေတာ့သူဆယ္တန္းေအာင္ၿပီးပညာတတ္
ျဖစ္ေစခ်င္ခဲ့တာ။ကိုစိုးမင္းကလည္းျဖစ္ေစ
ခ်င္တယ္။သူကလည္းသမီးေလးအရင္းလိုသေဘာထားတာမို႔သူဇာကိုစိုးမင္းကိုယုံတယ္။
သမီးေလးကလည္းအခုဆိုလွေသြးႂကြယ္တဲ့အရြယ္ဆိုေတာ့ပန္းေလးတပြင့္လိုငြားငြားစြင့္
စြင့္ျဖစ္လာတယ္။အေဖတူမို႔လားမသိဘူးမ်က္ခုံးေမႊးေတြကထင္ရွားသလို။မ်က္ေတာင္ေလးေတြကေကာ့ေနတာ။မ်က္လုံးဝိုင္းႏွင့္ႏွာတံေပၚတာကေတာ့သူဇာ့လိုပဲေလ။အရြယ္ႏွင့္မလိုက္ေအာင္ပဲတင္သားေတြျပည့္လာၿပီးရင္
သားေတြထြက္လာတယ္။အသားေလးေတြ
ဝင္းဝါၿပီးေသြးေၾကာေလးေတြယွက္ေနတာမို႔ပန္းေလးတပြင့္အလားေပါ့ရွင္။က်မကေတာ့
ရႉ့မဝတဲ့သမီးေလးေပါ့ေလ။
တေန႔တျခားလွေသြးႂကြယ္လာတဲ့မယားပါသမီးေလးၾကည့္ကာကိုစိုးမင္းသေဘာက်လာတယ္။အိမ္ေနရင္းအဝတ္ပါးေလးႏွင့္ေနတဲ့အခါ
ကိုစိုးမင္းတစ္ေယာက္သူဇာမသိေအာင္ၾကည့္
မိတယ္။သူဇာညအိပ္ေပ်ာ္တဲ့အခ်ိန္မွာတေရးႏိုးတိုင္းသမီးေလးအခန္းေခ်ာင္းၾကည့္ေလ့ရွိတယ္။သမီးေလးအိပ္ေပ်ာ္ရင္းေျပက်တတ္တဲ့လုံခ်ည္ေၾကာင့္ေပၚလာတတ္တဲ့အသားစိုင္ေလးေတြမို႔ေဖာင္းလာတဲ့ေစာက္ဖုတ္အုံေတြ
ကိုျမင္ရတတ္တဲ့ကိုစိုးမင္းစိတ္ေတြေဖာက္လဲေဖာက္ျပန္ျဖစ္လာခဲ့တာကိုစိုးမင္းရိပ္မိေနၿပီ။
သတိနဲ႔ထိန္းခ်ဳပ္ရင္ပိုၿပီးျဖစ္လာတယ္။
သမီးေလးကလိုခ်င္တာပူဆာတဲ့အခါမွာလည္းကိုစိုးမင္းပိုပိုသာသာလုပ္ေပးေတာ့သမီးေလးကကိုစိုးမင္းအေပၚမွာေတာ့ခင္တြယ္ပါတယ္။
ေၾကာင့္ကိုစိုးမင္းမွာတေန႔ထက္တေန႔ျဖဴႏွင္းေလးအေပၚစိတ္ေတြေဖာက္ျပန္လာၿပီးစိတ္ရိုင္းေတြထမိတယ္။သမီးအရင္းမဟုတ္ဘူး။သူတို႔သားအမိႏွစ္ေယာက္လုံးကိုငါကယ္တင္ထားတာလို႔ေတြးရင္းစိတ္ကပိုၿပီးထိန္းမရျဖစ္လာတယ္။
"ေတာက္ကြာ ဖင္ေထာင္လိုးလိုက္ရရင္ေတာ့
ဟင္း......"
ကိုစိုးမင္းတစ္ေယာက္အၾကံအစည္ထုတ္ေနေတာ့တယ္။
တေန႔ေတာ့သမီးေလးေက်ာင္းကျပန္လာခ်ိန္မွာသမီးေလးေနာက္ကေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္လိုက္လံၿပီးစကားေျပာေနတဲ့အတြက္ကိုစိုးမင္းေဒါသကမထိန္းႏိုင္ပါ။
"ေဟ့ငါ လိုးမသားေတြ"
"ဟာ ဘဲရီး .."
"လီးမို႔ ငါ့သမီးေနာက္ကလိုက္စကားေျပာတာလဲ"
"ခင္မ်ား ႀကီးကပေထြးပါ။ဒီကိစၥႏွင့္ဘာမွမဆိုင္ဘူး"
"ဘာကြ ငါလိုးမသားေတြ"
ကိုစိုးမင္းေဒါသထြက္သြားကာဓားကိုင္ၿပီး
လိုက္ေတာ့ေကာင္ေလးေတြထြက္ေျပးသြား
ၾကတယ္။သမီေလးျဖဴႏွင္းမွာကိုစိုးမင္းကို
ၾကည့္ၿပီးအ
ရမ္းကိုလန္႔သြားၿပီးေၾကာက္ေနေတာ့တယ္။
ဒီအေျခအေနကိုကိုစိုးမင္းကသိလိုက္ၿပီး
"ဘယ္လိုလဲျဖဴႏွင္း"
"နင့္ေၾကာင့္ငါလူသတ္မိေတာ့မယ္"
"မသတ္ပါႏွင့္ဦးရယ္သမီးေၾကာက္လို႔ပါ"
"နင့္အေမကိုေျပာၿပီးေက်ာင္းထုတ္လိုက္ရမလား"
"သမီးေက်ာင္းမထြက္ခ်င္ဘူးဦး"
"ေအးအဲဒါဆိုနင့္အေမကိုမေျပာႏွင့္သိရင္စိတ္ပူလိမ့္မယ္".
"ဟုတ္ကဲ့ဦး"
ကိုစိုးမင္းသေဘာက်သြားၿပီေလျဖဴႏွင္းေၾကာက္ေနၿပီဆိုတာကိုေပါ့။ျဖဴႏွင္းေလးကိုအလိုလိုက္၊သူတို႔သားအမိကိုယ္မရွိရင္ငတ္ေသ
မယ့္ပုံစံျပထားၿပီးကိုယ္ကၾကမ္းတမ္းတဲ့ပုံစံကိုျပထားလိုက္တယ္။
"ဟင္းဟင္းးးးျဖဴႏွင္းးနင္ငါ့လက္ထဲေတာ့တေန႔ေရာက္လာမွာပါ" ကိုစိုးမင္းေတြးၿပီးျပဳံးလိုက္ေတာ့တယ္။ဒီလိုႏွင့္ကိုစိုးမင္းျဖဴႏွင္းေလးကိုက်ားေခ်ာင္းသလို
ေခ်ာင္းေနတယ္။သူဇာသိလို႔မျဖစ္ဘူးေလ။သူဇာရိပ္မိရင္ျဖဴႏွင္းကိုေဘာ္ဒါပို႔လိုက္ရင္ငတ္သြားမွာဒီေတာ့လဲအရမ္းမလႈပ္ရွားခဲ့တာေပါ့
တေန႔ေတာ့သူဇာအေစာႀကီးေစ်းသြားတဲ့အခ်ိန္ကိုစိုးမင္းေနမေကာင္းဘူးအေၾကာင္းျပကာေနခဲ့လိုက္တယ္။
"အကိုေနမေကာင္းရင္က်န္ခဲ့ေလအကိုသူဇာ့ဘာသာပဲသြားလိုက္ေတာ့မယ္"
"ေအးပါမိန္းမ"
ကိုစိုးမင္းေစာင္ေလးျခဳံၿပီးအိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္ၿပီးသူဇာသြားမသြားနားစြင့္ေနလိုက္တယ္။သူဇာသြားမွျဖဴႏွင္းအခန္းထဲဝင္
လိုက္တယ္။
ျဖဴႏွင္းေလးအိပ္ေမာက်ေနတဲ့အခ်ိန္ေစာင္ေလးကိုေျဖးေျဖးခ်င္းခြာလိုက္တယ္။
ျဖဴႏွင္းမႏိုးေသးပါဘူး။ေလ်ာ့ရဲရဲျဖစ္ေနတဲ့လုံ
ခ်ည္ကိုေျဖးေျဖးခ်င္းမကာအေပၚလွန္လိုက္
ရာအပ်ိဳစင္ေလးျဖဴေဖြးရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္း
ေဖာင္းေလးကကိုစိုးမင္းကိုအရမ္းထန္ေစလို႔
ကိုစိုးမင္းတစ္ေယာက္ျဖဴႏွင္းရဲ႕ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းေလးၾကားထဲလက္ခလယ္ကိုတံေတြးဆြတ္ကာထည့္လိုက္ေတာ့
"အင့္ အင္းးး"
ျဖဴႏွင္းႏိုးလာၿပီး
"ဟင္ ဦး ဘာလုပ္တာလဲ"
"နင့္ကိုလိုးမလို႔'"
"အေမေရ အေမ"
"အြတ္"
သူ႔အေမလွမ္းေခၚေတာ့ကိုစိုးမင္းျဖဴႏွင္းပါးစပ္ကိုအတင္းပိတ္ၿပီးေပါင္ၾကားထဲအတင္းဝင္ခ်ဳပ္လိုက္တယ္။
"အု ဝု အုလႊတ္"
ျဖဴႏွင္းအတင္းရုန္းေပမယ့္အားကမမၽွေတာ့ဘယ္လိုမွရုန္းလို႔မရေတာ့ဘူးေလ။
ရုန္းရင္းႏွင့္ကိုစိုးမင္းလီးကိုျဖဴႏွင္းအဖုတ္ဝကိုေတ့ၿပီးထိုးသြင္းလိုက္တယ္။
"အုဝု အု အားးးးအေမ"
"ေကာင္မ ေအာ္မေနနဲ႔နင့္အေမမရွိဘူး"
ျဖဴႏွင္းပါးစပ္ကိုပိတ္ထားၿပီးကိုစိုးမင္းေျပာလိုက္ကာ
"နင္ေအာ္ေလေအာ္ရင္နင့္ကိုသတ္ပစ္မယ္၊
ေအးၿပီးသြားလို႔နင့္အေမကိုတိုင္ရင္လဲႏွစ္ေယာက္လုံးကိုသတ္ၿပီးငါေထာင္ထဲဝင္မွာ"
ျဖဴႏွင္းမွာပါးစပ္ပိတ္ခံထားရေပမယ့္ၿခိမ္းေျခာက္တဲ့စကားေၾကာင့္အရမ္းကိုေၾကာက္သြား
ရၿပီးမ်က္ရည္ေတြတလိမ့္လိမ့္က်လာကာေနရေတာ့တယ္။
"နင္ေအာ္အုံးမလား"
"အီးးဟီးးးဟီးး ဦးမလုပ္ပါနဲံေႏွာ္သမီးေၾကာက္တယ္ အီးးးး"
"ဘာမွေၾကာက္စရာမလိုဘူး မိန္းမႏွင့္ေယာက္က်ားလိုးၾကတာသဘာဝပဲ"
"မလုပ္ပါႏွင့္ဦးရယ္၊သမီးေတာင္းပန္ပါတယ္"
"ဒီအေနအထားႏွင့္မလုပ္နဲ႔ဆိုလို႔မရေတာ့ဘူး
နင္ နင့္အေမျပန္တိုင္မွာ"
"မတိုင္ပါဘူးဦးေႏွာ္"
"ေအးနင္တိုင္ရင္လဲႏွစ္ေယာက္လုံးသတ္မွာပဲ"
"အီးးဟီးးးသမီးေၾကာက္တယ္"
"ေအး အဲဒါဆိုၿငိမ္ၿငိမ္ေန နင္ေကာင္းေအာင္
လုပ္ေပးမွာ"
"အီးဟီးးဟီးးးး"
"ငိုမေနနဲ႔ ငါရိုက္လိုက္ရ"
"မရိုက္ပါႏွင့္ဦး"
"ေအးမငိုဖို႔ေျပာထားတယ္ေႏွာ္"
"ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့ဦး"
ျဖဴႏွင္းအငိုတိတ္သြားတယ္။ကိုစိုးမင္းျဖဴႏွင္းကိုစိတ္ပါေစဖို႔စကားေျပာဖို႔ဆုံးျဖတ္ကာ
"ျဖဴႏွင္း."
"ရွင္.."
"နင့္အေမကိုငါလိုးတာသိလား"
"ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့"
"နင့္အေမကငါလိုးတာ ေကာင္းလို႔တဲ့"
ျဖဴႏွင္းမွာကိုစိုးမင္းေျပာေနတာကိုနားမဝင္ပါအရမ္းကိုေၾကာက္ေနပါၿပီ။ကိုစိုးမင္းကျဖဴႏွင္းအဖုတ္ကိုလီးႏွင့္ေတ့ထားၿပီး
"နင္ငါေျပာတာၾကားရဲ႕လား"
"ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့ဦး"
"နင့္အေမကိုငါအမ်ိဳးမ်ိဳးလိုးေနတာနာတယ္
လို႔ေျပာသံၾကားဖူးလား"
"မၾကားဖူးပါဘူး"
"ေအးအခုနင္လဲမနာေစခ်င္ဘူးမလား"
"ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့ဦး"
"ေအး မနာေစခ်င္ရင္ၿငိမ္ၿငိမ္ေန၊ငါ နင္ေကာင္းေအာင္လုပ္ေပးမယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ဦး"
ကိုစိုးမင္းျဖဴႏွင္းကိုအျမဲလိုးလို႔ရေအာင္ျဖဴႏွင္းႀကိဳက္သြားေအာင္လုပ္ဖို႔ဆုံးျဖတ္လိုက္ၿပီး
ျဖဴႏွင္းအဖုတ္ကိုယက္လိုက္တယ္။
"ပလပ္ ပလပ္ ပလပ္"
ျဖဴႏွင္းမွာေၾကာက္စိတ္ကလႊမ္းမိုးေနၿပီးကာမ
အရသာဆိုတာဘာမွန္းမသိပဲၿငိမ္ၿငိမ္ေလးသာ
ေနရေတာ့တယ္။ကိုစိုးမင္းက ျဖဴႏွင္းအဖုတ္
သာမကျဖဴႏွင္းကာမစိတ္တိုးလာေစဖို႔ဖင္ေပါက္ကေနအဖုတ္အထိယက္လိုက္တယ္။အတြင္းသားေတြကိုျဖဲၿပီးအေစ့ကိုယက္လိုက္တယ္။
ေၾကာက္စိတ္လႊမ္းမိုးေနတဲ့ျဖဴႏွင္းမွာသာမ်က္လုံးမွိတ္ၿပီးအေမကိုသာတေနရေတာ့တယ္
ကိုစိုးမင္းမဘ္သို႔ပင္လုပ္ေပးေစကာမူျဖဴႏွင္းဆီမွအသံမၾကားရတဲ့အတြက္လိုးဖို႔ဆုံးျဖတ္လိုက္ကာျဖဴႏွင္းေပါင္ၾကားဒူးေထာက္လိုက္ၿပီးေစာက္ဖုတ္ကိုတံေတြးတခ်က္ေထြးလိုက္ၿပီးလီးေတ့ကာ ဖိခ်လိုက္တယ္
"ဗ်စ္ ဗ်စ္ ျဗစ္ ေဖာက္"
"အာ့....အေမေရ အိုးးးးအီးးဟီးးးး"
ႀကီးမားေသာလီးကအပ်ိဳစစ္စစ္အရြယ္မေရာက္ေသးတဲ့ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းေလးရဲ႕
အေမွးကိုထိုးခြဲသြားတဲ့အတြက္ျဖဴႏွင္းေအာ္
လိုက္ၿပီး
"ဦးေတာ္ပါေတာ့ သမီးေသေတာ့မယ္ဟီးးးး"
"ခနေလးပါနာတာေအာင့္ခံေပး"
"အီးမရဘူးးနာတယ္ နာတယ္"
ဘယ္ေလာက္ပဲငိုယိုေတာင္းပန္ေနပါေစ။ကာမဘီလူးစီးေနတဲ့ကိုစိုးမင္းရပ္ေပးဖို႔မစဥ္းစားပဲမိမိဆနၵၿပီးေျမာက္ေရးကိုသာအားျပဳၿပီး
တဖြတ္ဖြတ္တဘြတ္ဘြတ္လိုးလိုက္ေတာ့တယ္။
ေစာက္ဖုတ္ထဲကေသြးစေသြးနေတြကကိုစိုးမင္းလီးမွာကပ္ပါလာရုံသာမကေစာက္ဖုတ္၏ေအာက္ႏွတ္ခမ္းအကြဲထိစီးဆင္းလာေတာ့တယ္
"အီးဟီးးးဦးသမီးအရမ္းနာေနၿပီဟီး"
ျဖဴႏွင္းမွာနာလြန္းသျဖင့္ကိုစိုးမင္းမ်က္ႏွာကိုလက္သည္းျဖင့္ကုတ္ဖဲ့လိုက္ရာ။ကိုစိုးမင္းလည္းျဖဴႏွင္းလက္ႏွစ္ဖက္အားမိမိလက္ျဖင့္ဖိၿပီးထိန္းခ်ဳပ္ကာအတင္းလိုးလိုက္ေတာ့တယ္။
တင္းၾကပ္တဲ့ေစာက္ဖုတ္ေၾကာင့္စိတ္အရမ္းထန္ေနတဲ့ကိုစိုးမင္းမွာၾကာၾကာမလိုးႏိုင္ပဲဆယ္မိနစ္ခန္႔ႏွင့္သုတ္ထြက္သြားရေတာ့တယ္။
ထိုဆယ္မိနစ္ခန္႔သည္ကိုစိုးမင္းအတြက္တိုေတာင္းလွေသာ္လည္းျဖဴႏွင္းအတြက္မူဆယ္ကမၻာခန္႔ၾကာသည္ဟုထင္မွိတ္မိေလသည္။
ကိုစိုးမင္းသုတ္ေတြကိုျဖဴႏွင္းအဖုတ္ထဲပန္း
ထည့္ၿပီးေနာက္မွာျဖဴႏွင္းနေဘးမွာထိုင္ၿပီး
"ျဖဴႏွင္းနင့္အေမကိုင္ရင္ႏွစ္ေယာက္စလုံးသတ္မွာ၊ေနာက္ငါလိုးခ်င္သလိုလိုးလို႔ရရင္နင္လိုခ်င္တာအကုန္လုံးဝယ္ေပးမယ္"
ျဖဴႏွင္းမွာမ်က္ရည္စက္ေတြႏွင့္သူ႔ပေထြးကိုစိုးမင္းကိုသာၾကည့္ေနလိုက္တယ္။ေစာက္ဖုတ္တစ္ခုလုံးက်ိမ္းစပ္ေနၿပီးအရမ္းနာေနၿပီေလ။
အရမ္းလည္းေၾကာက္ေနတာမို႔ျပန္မေျပာမိေပ"
"ငါေျပာတာၾကားလား"
"ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့"
"ေအးငါသြားေတာ့မယ္"
ကိုစိုးမင္းအခန္းထဲမွထြက္သြားၿပီးအဝတ္လဲကာအျပင္ကိုထြက္သြားေတာ့တယ္။ျဖဴႏွင္းမွာတကိုယ္လုံးနာက်င္ေနသျဖင့္အိပ္ရာမွမထႏိုင္ပဲအိပ္ေနရေတာ့တယ္။ညေနေစာင္းေတာ့သူဇာေစ်းမွျပန္ေရာက္လာေတာ့ျဖဴႏွင္းမွာအိပ္ရာကမထႏိုင္ေပ
"သမီးဘာျဖစ္လို႔လဲ"
"ဘာမွမျဖစ္ဘူးေမေမ"
"သမီးၾကည့္ရတာေနလို႔မေကာင္းဘူးထင္တယ္"
"ေကာင္းပါတယ္ေမေမ"
သူဇာသမီးအေျခအေနမမွန္သျဖင့္သမီးအနားကိုသြားၿပီးနဖူးကိုစမ္းၾကည့္လိုက္တယ္။
အဖ်ားလည္းမရွိေပ။သို႔ေသာ္ႏွာေခါင္းဝကအနံ႔တစ္ခုရလိုက္တယ္။သုတ္နံ႔
"ထစမ္းသမီး"
"ဟင့္အင္း ေမေမ"
"သမီးေျပာစမ္းဘာျဖစ္တာလဲ"
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးေမေမ"
သမီးကျငင္းေနသျဖင့္သူဇာေဒါသထြက္ၿပီး
"နင့္ထမီလွန္စမ္း"
"ေမေမ"
"ငါကိုဘာမွမေျပာႏွင့္"
သုဇာျဖဴႏွင္းလုံခ်ည္ကိုလွန္႔ၾကည့္လိုက္ရာ
ငယ္ရာမွႀကီးလာၿပီးေယာက္က်ားႏွစ္ေယာက္ရဖူးေသာသူဋာခ်က္ခ်င္းသေဘာေပါက္လိုက္ၿပီး
"နင့္ကိုဘယ္သူလုပ္တာလဲေျပာစမ္း"
"ေမေမ"
"သမီးမေၾကာက္နဲ႔ေမေမရွိတယ္"
"ဦးစိုးမင္းသမီးကိုလုပ္သြားတယ္ေမေမ"
"ေတာက္ ..ငါ့သမီးႏုႏုထြဋ္ထြဋ္ေလးကိုလုပ္ရက္တာ လူမဆန္လိုက္တဲ့ေခြး"
"ေမေမ အရမ္းမလုပ္နဲ႔ေမေမ သမီးကိုေျပာသြားတယ္၊ေမေမကိုတိုင္ရင္ႏွစ္ေယာက္လုံးသတ္ပစ္မယ္တဲ့"
"ဘာ ..."
"ေအးေတြ႕ၾကၿပီေပါ့စိုးမင္းရယ္၊ငါကဘုရားတဆူလိုကိုးကြယ္ခဲ့တာ၊ဖြတ္ထြက္မွေတာင္ဘို႔
မွန္းသိရတယ္"
"ေမေမဘာလုပ္မလဲေမေမ"
"ငါရဲစခန္းမွာတိုင္မယ္"
"ေမေမသမီးေတာ့အရွက္ကြဲရၿပီ"
"ဒီမွာသမီးသမီးေလာ္မာလို႔ျဖစ္တာမဟုတ္ဘူး၊လူယုတ္မာေၾကာင့္ျဖစ္ရတာ၊ေအးၿငိမ္ခံေနရင္ငါ့သမီးမွဒီထက္ဆိုးဖို႔ပဲရွိတယ္သမီး"
"ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲေမေမ၊"
"သမီးဒီလူယုတ္မာကေထာင္နဲ႔ပဲတန္တယ္"
"ေထာင္ကထြက္လာၿပီးသမီးတို႔ကိုသတ္ရင္ေကာေမေမ"
"ေအးပါေမေမစဥ္းစားလိုက္ဦးမယ္၊သမီး
သာသူျပန္လာရင္မသိသလိုေနေပး၊အခုေမေမသမီးအတြက္ေဆးဝယ္လိုက္ဦးမယ္"
သူဇာသမီးအတြက္ေဆးသြားဝယ္လိုက္တယ္
သူဇာေဆးသြားဝယ္ရင္းတလမ္းလုံးစဥ္းစားလိုက္တယ္။ၿပီးမွဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုခ်လိုက္ကာ၊ရြာဘက္ကအမ်ိဳးေတြဆီဖုန္းဆက္လိုက္ၿပီးအိမ္ျပန္လာလိုက္ေတာ့တယ္။
ကိုစိုးမင္းအိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့သူဇာ့ကိုမေတြ႕ရဘူး။ေတာ္ေတာ္ဝမ္းသာသြားတယ္။အကယ္၍သာျဖဴႏွင္းကတိုင္မယ္ဆိုရင္သူရွိေနရင္တိုင္ဖို႔မလြယ္ဘူးေလ။ဒီေတာ့ျဖဴႏွင္းအခန္းထဲဝင္ၾကည့္လိုက္ၿပီးအျပင္မွာထိုင္ေနလိုက္တယ္
မၾကာခင္မွာပဲသူဇာေရာက္လာတဲ့အတြက္
"မိန္းမေရ သမီးကေနမေကာင္းဘူးလားမသိဘူး"
"အင္းကိုစိုးမင္း:သူဇာကိုစိုးမင္းမရိပ္မိေအာင္ထိန္းေျပာရင္းသမီးအခန္းထဲသြားကာ"
"သမီးေနမေကာင္းရင္ေဆးေသာက္ေလ"
"ဟုတ္ကဲ့ေမေမ"
သူဇာကိုစိုးမင္းကိုတခ်က္ၾကည့္လိုက္ၿပီးေရတခြက္ခပ္ကာပါလာတဲ့ေဆးကိုတိုက္လိုက္တယ္။
အကဲခတ္ေနတဲ့ကိုစိုးမင္းကမရိပ္မိဘဲ။ျဖဴႏွင္းသူ႔အေမကိုမတိုင္ဘူးထင္ၿပီးဝမ္းသာသြားေတာ့တယ္။ညေနထမင္းစားေသာက္ၾကၿပီးကိုစိုးမင္းမွာစိတ္ေအးသြားသျဖင့္ေပ်ာ္ေနေတာ့တယ္။ညမွာသူဇာကိုတႀကိမ္လိုးလိုက္ၿပီးေမာပန္းစြာအိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့တယ္။သူဇာလည္းအိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာကိုစိုးမင္းအိပ္ေပ်ာ္သြားသည္ႏွင့္အိပ္ရာကထၿပီး။ႏွိုက္ၿခိဳက္စြာအိပ္ေပ်ာ္ေနေသာကိုစိုးမင္းလည္ပင္းကိုဓားႏွင့္ခုတ္ခ်လိုက္ရာ
"အားးးးးးး"
ကိုစိုးမင္းမွာတခ်က္ပဲေအာ္ႏိုင္ၿပီးေသြးအိုင္ထဲလူးလြန္႔ကာၿငိမ္က်သြားေတာ့တယ္။သူဇာလည္းျဖဴႏွင္းကိုေခၚၿပီးရပ္ကြက္လူႀကီးကိုအက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာျပကာရဲစခန္းသို႔သြားလိုက္ပါေတာ့တယ္။ျဖစ္လာသမၽွလည္းမိမိေၾကာင့္ျဖစ္ရသည္လို႔သေဘာထားၿပီးသမီးကိုေဆြမ်ိဳးဆီအပ္ႏွံကာေထာင္က်သြားရပါေတာ့တယ္။
Comments
Post a Comment